Alizée
7.09.2025 L'Olympia Paris

Alizée

Alizée Vinyl 6-LP boxset Alizée Vinyl & CD Album Psychédélices Alizée Vinyl & CD Album Une enfant du siècle Alizée Vinyl Album GourmandisesAlizée Vinyl Album Mes Courants Electriques... Alizée Album Cover Gourmandises

Alizée - Album - Gourmandises

Mylène Farmer & Laurent Boutonnat © Requiem Publishing

  1. Moi... Lolita Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  2. Lui ou Toi Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  3. L’Alizé Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  4. J.B.G. Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  5. Mon Maquis Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  6. Parler tout bas Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  7. Veni Vedi Vici Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  8. Abracadabra Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  9. Gourmandises Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  10. A quoi rêve une
    jeune fille
    Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
Alizée Album Cover Mes Courants Electriques...

Alizée - Album - Mes Courants Electriques...

Mylène Farmer & Laurent Boutonnat © Requiem Publishing

  1. I’m fed up ! Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  2. A contre-courant Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  3. Toc de mac Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  4. Amélie Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  5. C’est trop tard Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  6. Tempête Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  7. I’m not twenty ! Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  8. Hey ! Amigo ! Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  9. L’e-mail a des ailes Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  10. Youpidoo Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  11. Cœur déjà pris Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  12. J’en ai marre ! Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  13. Amélie m’a dit Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  14. J’ai pas vingt ans ! Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  15. Youpidou Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
Alizée En Concert Album Cover

Alizée En Concert

Pierre Stine, Mylène Farmer & Laurent Boutonnat © Requiem Publishing

  1. Intralizée Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  2. L’Alizé Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  3. Hey ! Amigo ! Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  4. Toc de mac Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  5. J’en ai marre ! Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  6. Lui ou Toi Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  7. Gourmandises Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  8. L’e-mail a des ailes Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  9. Mon Maquis Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  10. J.B.G. Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  11. Moi... Lolita Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  12. Amélie m’a dit Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  13. Parler tout bas Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  14. C’est trop tard Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  15. Youpidou Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  16. Tempête Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  17. A contre-courant Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  18. J’ai pas vingt ans ! Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
  19. Générique de fin Album Audio Music Video Clip Alizée En Concert Karaoke Instrumental
Alizée En Concert Cover

Alizée - Bonus

Albums Gourmandises & Mes Courants Electriques...

  1. Mademoiselle Juliette
  2. Fifty Sixty
  3. Mon Taxi Driver
  4. Jamais Plus
  5. Psychédélices
  6. Décollage
  7. Par Les Paupieres
  8. Lilly Town
  9. Lonely List
  10. Idéaliser
  11. L’effet
  12. La Isla Bonita
  13. Mademoiselle Juliette (Radio edit)
  14. Mademoiselle Juliette (Push up radio edit)
  15. Mademoiselle Juliette (Jay & jay remix)
  16. Mademoiselle Juliette (Abz remix)
  17. Mademoiselle Juliette (Alber kam remix edit)
  18. Mademoiselle Juliette (Sam sine's retro remix)
  19. Mademoiselle Juliette (Datsu remix edit)
  20. Mademoiselle Juliette (Deefire 2 remix)
  21. Mademoiselle Juliette (Potch & easyjay remix)
  22. Mademoiselle Juliette (Shazo remix)
  23. Mademoiselle Juliette (Push up plump djs remix)
  24. Mademoiselle Juliette (Datsu remix extended)
  25. Mademoiselle Juliette (Alber kam extended)
  26. Mademoiselle Juliette (Instrumental)
  27. Fifty-Sixty (Radio edit)
  28. Fifty-Sixty (Rolf honey edit remix)
  29. Fifty-Sixty (Sam sine's sweet sixties remix)
  30. Fifty-Sixty (Bonetrips remix)
  31. Fifty-Sixty (David rubato remix)
  32. Fifty-Sixty (Datsu remix)
  33. Fifty-Sixty (Edana vs tiborg remix)
  34. Fifty-Sixty (Hansel acoustic version)
  35. Fifty-Sixty (Rolf honey extended remix)

  1. Eden, eden
  2. Grand central
  3. Limelight
  4. La candida
  5. Les Collines (Never Leave You)
  6. 14 décembre
  7. A cœur fendre
  8. Factory Girl
  9. Une fille difficile
  10. Mes fantômes
  11. Les Collines (Radio edit)
  12. Les Collines (Jean elan radio mix)
  13. Les Collines (Sossure remix)
  14. Les Collines (Yan wagner remix)
  15. Les Collines (Iks remix)
  16. Les Collines (The teenagers mix)
  17. Les Collines (Sossure extended remix)
  18. Les Collines (Jean elan remix)
  19. Les Collines (Iks extended remix)

  1. 10 ans
  2. Je veux bien
  3. Mon chevalier
  4. Le dernier souffle
  5. Boxing Club
  6. Jeune fille
  7. La guerre en dentelles
  8. Si tu es un homme
  9. Happy End
  10. Dans mon sac

  1. K.-O.
  2. Alcaline
  3. Seulement pour te plaire
  4. L’amour renfort
  5. Bi
  6. Mon planeur
  7. Ce qui tue l’amour
  8. Tweet
  9. Charles est stone
  10. Mylène Farmer
  11. Plus de bye-bye

  • In The Summertime - Mungo Jerry
  • Quand Jimmy dit - Patricia Kaas
  • Papillon de nuit - France Gall
  • Waiting for Tonight - Jennifer Lopez
  • Ma prière - Axelle Red
  • Il jouait du piano debout - France Gall
  • Ella, elle l’a - France Gall
  • La Isla Bonita - Madonna
  • L’important c’est d’aimer - Pascal Obispo
  • Love is all - Roger Glover & Guests
  • Hung Up - Madonna
  • La Gadoue - Petula Clark
  • La Javanaise - Serge Gainsbourg
  • Dieu fumeur de havanes - Serge Gainsbourg
  • Adélaïde - Arnold Turboust & Zabou
  • 99 Red Balloons - NENA
  • The Sound of Silence - Simon & Garfunkel
  • Dis-lui toi que je t’aime - Vanessa Paradis
  • Laisse tomber les filles - France Gall
  • Lipstick Polychrome - Daniel Balavoine
  • L’Aziza - Daniel Balavoine
  • Chanson sur ma drôle de vie - Véronique Sanson
  • Les couleurs du temps - Guy Béart
  • La vie par procuration - Jean-Jacques Goldman
  • Il changeait la vie - Jean-Jacques Goldman
  • Il y a - Vanessa Paradis
  • Long is the road (Américain) - Jean-Jacques Goldman
  • Hélène - Roch Voisine
  • Ce soir je ne dors pas - France Gall
  • Résiste - France Gall
  • Aladdin Ce rêve bleu
    Aladdin A Whole New World
  • Scream & Shout - will.i.am & Britney Spears
  • Ma liberté de penser - Florent Pagny
  • Single Ladies (Put a Ring on It) - Beyoncé
  • Elle Me Dit - Mika
  • Mon légionnaire - Édith Piaf
  • Elisa - Serge Gainsbourg
  • Versu tè - Diana di l’Alba - Les voix de l’émotion
  • Foule sentimentale - Alain Souchon
  • Le Téléfon - Nino Ferrer
  • When I’m Gone - The Carter Family
    (The Cup Song) - Anna Kendrick (Pitch Perfect)
  • Sous le vent - Garou & Céline Dion
  • Double Je - Christophe Willem
  • Sans bruit - Patrick Fiori
  • Fame - Irene Cara
  • Waterloo - Abba
  • When the Rain Begins to Fall - Jermaine Jackson & Pia Zadora
  • Dance Monkey - Tones and I
  • La Vie en rose - Édith Piaf
  • Rose Rose I love you - Frankie Laine
  • La groupie du pianiste - Michel Berger
  • Proud Mary - Creedence Clearwater Revival
  • Toxic - Britney Spears
  • Ma révérence - Véronique Sanson
  • Quand la musique est bonne - Jean-Jacques Goldman
  • Mourir demain - Natasha St-Pier & Pascal Obispo
  • DJ - Diam’s
  • Madonna - Like A Virgin

Alizée a vu le jour un 21 août au bord de la mer, dans les senteurs du maquis Corse. Originaire d’Ajaccio, elle passe une enfance heureuse sur l’île de beauté. Rapidement, Alizée cherche à exprimer sa fibre artistique.

Passionnée de danse, elle la pratique depuis l’âge de 4 ans et se familiarise avec l’univers du spectacle qui l’attire, tant aux travers de cours de théâtre que de chant.

À 11 ans, elle obtient le premier prix d’un concours de dessin en coloriant un avion sur un formulaire. Outre le superbe voyage aux Maldives qu’elle remporte, son dessin est reproduit grandeur nature sur la carlingue d’un avion, qui sera baptisé “Alizée”. Le début d’une belle carrière artistique.

Alizée n’a pas encore 16 ans quand son premier titre “Moi... Lolita” voit le jour. La rencontre entre la jeune corse et le tandem Mylène Farmer-Laurent Boutonnat va bouleverser sa vie. Le fruit de cette rencontre, “Gourmandises”, son premier album.

2 ans plus tard, plus de 4 millions de disques seront vendus à travers le Monde. Alizée recevra également plusieurs prix : NRJ Awards, World Music Awards, M6 Awards, et autres récompenses européennes...

Ses titres se sont classés en tête des hits parades italiens, espagnols, allemands, anglais, polonais, hollandais, russes... souvent numéro 1 des ventes pendant de nombreuses semaines.

Son deuxième album “Mes Courants Electriques...”, dont le premier single extrait est “J’en ai marre” / “I’m fed up”, est également produit et écrit par Mylène Farmer et Laurent Boutonnat.

Clip “Moi... Lolita”

Réalisation : Laurent Boutonnat
Interprètes : Alizée (Lolita)Jérôme Devoise (le jeune garçon)Anne-Marie Pisani (la mère)Liliana (la petite soeur)
Directeur de la photographie : Philippe Pavans
Production : Requiem Publishing
Format : 35 mm

Durée : 4:40 minutes

Le tournage : Le clip a été tourné sur deux jours. Filmés dans la célèbre discothèque parisienne “Les Bains Douches”, les plans en boîte de nuit ont nécessité une centaine de figurants. Quant aux champs d’orge à perte de vue et à la modeste maison de Lolita, la production les a trouvés près de Senlis.

Les premières fois... Il s’agit bien évidemment du premier tournage d’Alizée pour un clip. Mais elle n’était pas seule à faire ses premiers pas devant la caméra. Le jeune garçon et la petite sœur d’Alizée dans le clip n’avaient également jamais tourné.

Clip “L’Alizé”

Sur le tournage de “L’Alizé”

Réalisation : Pierre Stine
Directeur de la photographie : Aldo Piscina
Production : Requiem Publishing
Format : 35 mm

Durée : 3:45 minutes

Le clip s’est tourné en studio à Bruxelles. Une toile de 25 mètres de long et de 10 mètres de haut, spécialement peinte pour l’occasion, a été requise pour habiller le studio.

Toutes les bulles sont de vraies bulles de savon (même celle qui englobe Alizée), soufflées en temps réel sur le plateau par un sculpteur de bulles.

Clip “Parler tout bas”

Sur le tournage de “Parler tout bas”

Réalisation : Laurent Boutonnat
Directeur de la photographie : Jean-Marie Dreujou
Production : Requiem Publishing
Format : 35 mm

Durée : 4:07 minutes

Le tournage : Le clip a été tourné entièrement en extérieur sur deux jours.
L’arbre où sont perchées les poupées tout comme la chambre d’Alizée dans le clip sont des décors naturels.

Dix jeunes filles ont été sélectionnées pour interpréter les poupées vivantes. Des masques thermoformés et peints à la main ont été fabriquées sur mesure. Les robes qu’elles portent ont été confectionnées en s’inspirant des robes qui habillaient les poupées anciennes.
Et aux côtés d’Alizée, vous reconnaîtrez sûrement le jeune garçon jouant dans le clip “Moi... Lolita”.

Clip “Gourmandises”

Réalisation : Nicolas Hidiroglou
Directeur de la photographie : Christophe Pollock
Production : Requiem Publishing
Format : 16 mm

Durée : 4:18 minutes

Le tournage : Le clip a été tourné en une journée. Il a entièrement été filmé en extérieur, dans une propriété à proximité de Paris. Les jeunes filles et jeunes garçons qui accompagnent Alizée au pique-nique sont de jeunes comédiens ou mannequins trouvés par casting.

Clip “J’en ai marre !”

Clip “I’m fed up !”

Sur le tournage de “J’en ai marre !”

Réalisation : Olivier Megaton
Production : Requiem Publishing
Producteur exécutif : La Franco Américan Films
Format : 35 mm

Durée : 4 minutes

Le clip a été tourné dans des studios parisiens sur deux jours. Sur fond de cyclo blanc, une vraie cage en plexiglas de 3m sur 3m a été conçue pour le tournage. Pour rentrer dans la cage, Alizée devait utiliser des échelles disposées contre les parois extérieures et intérieures de la cage. Le clip a été tourné en deux langues, puisque une version anglaise de “J’en ai marre” qui s’intitule “I’m fed up”, existe pour l’international.

Clip “J’ai pas vingt ans !”

Clip “I’m not twenty !”

Réalisation : Laurent Boutonnat
Chief cameraman : Philippe Pavans
Editor : Nicolas Trembasiewicz
Stage lighting : Fred Peveri
Production : Requiem Publishing
Format : 35 mm

Durée : 4:30 minutes

Le clip a été tourné en deux langues, puisque une version anglaise de “J’ai pas vingt ans” qui s’intitule “I’m not twenty”, existe pour l’international.

Clip “A contre-courant”

Réalisation : Pierre Stine
Chief cameraman : Jean Poisson
Production : Requiem Publishing
Producteur exécutif : Blueberry
Format : 35 mm

Durée : 3:54 minutes

C’est en Belgique que le clip a été tourné pendant deux jours. Le décor est naturel puisqu’il s’agit d’une immense usine de traitement de charbon, désaffectée et abandonnée depuis de nombreuses années. L’homme qui apparaît dans le clip est un vrai contorsionniste, issu du monde du cirque.

Il y avait une tempête pendant le tournage comme la plupart des fenêtres de l’ancienne installation de lavage du charbon Triage-Lavoir de Péronnes avaient été brisées au fil des ans, il n’y avait pas besoin de rajouter des effets spéciaux, il s’agit de vrais courants d’air liés à la tempête.

“A contre-courant” marque la seconde collaboration entre Alizée et Pierre Stine, puisque ce dernier avait déjà réalisé “L’Alizé”, le clip aux multiples bulles de savon.

“Alizée En Concert”

Dans les coulisses de “Alizée En Concert”

Paroles : Mylène Farmer
Musique : Laurent Boutonnat
Production : Requiem Publishing
Réalisation : Pierre Stine
Montage : Nicolas Trembasiewicz
Mixage : Jérôme Devoise
Studio : Guillaume Tell
Authoring : Eclair Laboratoires
Photos : Robin
Design : Henry Neu - Com’N.B
Prise de son : Stéphane Plisson
Spectacle produit par : Thierry Suc pour TS3
Direction musicale : Loïc Pontieux
Batteries : Loïc Pontieux
Claviers : Jean-Marie NegozioJean-Philippe Schevingt
Guitares : Olivier MarlyGil Gimenez
Basse / Bass : Philippe Chayeb
Choristes : Valérie BelingaBrenda Della Valle
Danseuses : Laetitia BroquaSandrine DouarneStéphanie MuretAudrey Talbot
Chorégraphies : Valérie Bony
Décor : Xavier GrosboisJean-Michel Laurent
Design de la chaussure : Mylène Farmer
Costumes : Courrèges
Maquillage & coiffure : Bilitis Poirier
Management : Olivier P. Khan pour ISAKA
Produit par : Mylène FarmerLaurent Boutonnat
Merci à : M6, RTL & Polydor

Durée : 93 minutes

Ce concert est l’un des premiers performance Live filmé en High Definition. Il propose également, en plus du son stéréo, un mixage 5.1 en Dolby Digital et en DTS (Digital Theatre System son surround).

Les bonus offrent des images inédites d’Alizée lors des répétitions des concerts, des making of de ses clips, de son voyage au Japon...

Que ressent-on quand, du jour au lendemain, on devient une artiste populaire et qu’une chanson vous propulse au rang de star ? Est-ce facile à vivre ?
Ça me procure beaucoup de joie, je le vis donc très bien. C’est véritablement la réalisation d’un rêve et je dois avouer que tout cela ressemble à un conte de fées. C’est un réel changement de vie, mais je suis très bien entourée, donc préservée.
As-tu complètement basculé dans la vie adulte ou as-tu encore un peu de ton âme d’adolescente ?
Je me sens encore complètement adolescente et d’ailleurs, je ne suis pas pressée d’être une adulte. Chaque chose en son temps.
L’adolescence est une chose qui doit se vivre pleinement, les amitiés, les amours, les sorties... N’as-tu pas peur de perdre tes plus belles années ?
Je ne crois pas être en train de perdre mes plus belles années. J’ai aujourd’hui une vie assez différente des autres adolescents mais je vis encore comme une fille de 16 ans.
Je fréquente des gens de mon âge et, malgré mon planning chargé, je prends le temps de sortir, de m’amuser, d’être amoureuse...
La célébrité change-t-elle le comportement de tes amis vis-à-vis de toi ?
L’attitude des gens qui m’étaient les plus proches n’a absolument pas changé. J’ai cette chance-là. Je partage encore beaucoup de choses avec eux. Il y a effectivement eu dans mon entourage quelques changements d’attitude mais venant de personnes plus éloignées. La sélection s’est alors faite naturellement.
Que fais-tu dans la vie à part chanter ? Quels sont tes autres centres d’intérêt ?
Ma grande passion, c’est la danse. Je danse depuis toute petite. Avant de chanter, je faisais 7 à 8 heures de danse par semaine. J’y allais tous les soirs.
Aujourd’hui, j’ai plus de mal à tenir le rythme puisque j’ai un emploi du temps chargé, mais dès que j’ai un moment de libre, j’y retourne. Je fais aussi bien du jazz, du classique, des claquettes que du flamenco.
Es-tu attirée par le cinéma et dans quelle sorte de film voudrais-tu jouer ?
Le cinéma, ça n’est pas d’actualité, mais peut-être plus tard. Je serais alors plutôt tentée par un film romantique ou encore un film d’action, et pourquoi pas incarner une James Bond Girl !!!
Avec quel acteur (ou actrice) rêverais-tu de jouer ?
Sans hésitation Brad Pitt !!! Je l’ai découvert dans “Légendes d’automne” et, depuis, je suis sa carrière. Je l’aime autant dans “Rencontre avec Joe Black” que dans des films plus noirs comme “Seven” ou “Fight Club”.
Quel est ton film préféré ?
“Le Grand Bleu” de Luc Besson. J’adore les dauphins et mon rêve est de nager parmi eux. Dans le film, je suis particulièrement sensible à l’entente privilégiée qui existe entre le personnage de Jacques Mayol et les dauphins.
Quelle est la gourmandise préférée d’Alizée ?
J’avoue un grand faible pour tous les bonbons en gélatine avec une légère préférence pour les nounours à la guimauve enrobés de chocolat. Je suis une gourmande invétérée et lorsque je passe devant un magasin de confiseries, je craque souvent pour une quantité (parfois déraisonnable) de bonbons multicolores.
Est-ce qu’Alizée est ton vrai prénom ?
Oui, c’est mon vrai prénom. Beaucoup de personnes pensent que c’est un pseudonyme, mais ce n’est pas le cas. Je suis très attachée à mon prénom, je l’aime bien et il a une histoire. Mes parents, passionnés de planche à voile, ont fait le choix de m’appeler Alizée en l’honneur du vent du même nom.
Est-ce vrai que tu as gagné un concours de dessin ?
Oui c’est vrai. J’avais 11 ans lorsque mon père a trouvé un concours pour enfants. Il fallait colorier un avion sur un formulaire. Je l’avais imaginé bleu, avec des étoiles et des planètes. Deux mois plus tard, on m’a annoncé que j’avais remporté le premier prix. Mon dessin a alors été reproduit grandeur nature sur un avion qui a lui-même été baptisé “Alizée”. J’ai été invitée au vol inaugural entre Marseille et Paris et j’ai gagné un séjour aux Maldives.
Quelle sensation te procure la remise du M6 Award, le premier prix de ta carrière ?
Une immense émotion... surtout parce qu’il s’agissait du vote du public. J’ai été très touchée que son choix se soit porté sur moi. J’ai été tout aussi sensible aux messages de félicitations que j’ai reçu dès le lendemain. Cette soirée reste un moment très fort.
Quelle est la chanson qui te tient le plus à cœur dans ton album ?
C’est une question à laquelle il m’est difficile de répondre. Si je suis très honnête, je dois avouer que je les aime toutes. Elles ont toutes un intérêt particulier à mes yeux, une raison d’être. Mais si je devais en choisir une, je dirais “Moi... Lolita” puisque c’est avec cette chanson que tout a commencé. Elle correspond à mes premiers jours de studio, mes premières télés, mes premières émotions et le début de cette aventure. J’ai vraiment un attachement d’ordre sentimental pour “Moi... Lolita” pour tous les souvenirs que j’y associe.
Quelle est la chose que tu préfères dans ton métier de chanteuse ?
Mon vrai plaisir dans ce métier, c’est de chanter en public. Ce sont des grands moments de bonheur. J’ai toujours un peu le trac avant me lancer, mais une fois que j’y suis, je pourrais ne plus m’arrêter.
Quelle a été ta réaction lorsque tu as entendu pour la première fois “Moi... Lolita” à la radio et vu le clip à la télé ?
La première fois que j’ai entendu “Moi... Lolita” à la radio, j’étais au café avec des amis. Je ne leur avais pas encore dit que j’avais enregistré une chanson. Je voulais leur faire la surprise. Lorsque l’animateur a annoncé mon prénom, mes amis ont simplement remarqué que cette nouvelle chanteuse s’appelait elle aussi Alizée. Mais dès le premier couplet, ils ont reconnu ma voix. Ils étaient ravis pour moi. Pour ma part, j’avais beaucoup de mal à réaliser que j’étais celle qui chantait. Lorsque j’ai découvert le clip, j’étais tout d’abord très contente du résultat mais j’avais là encore du mal à me dire que c’était moi. Je me surprenais à jouer la comédie, à m’investir d’un rôle, à jouer une Lolita. Tout cela était nouveau.
Une tournée est-elle prévue ?
C’est encore un peu tôt pour prévoir une tournée puisque mon album vient de sortir, mais j’en ai très envie. J’aime danser, le spectacle, chanter en public, alors un concert... c’est l’idéal !

Depuis la sortie de “Moi... Lolita” en France, il y a deux ans, ta carrière s’est vraiment installée et beaucoup de choses te sont arrivées. Quel est donc ton bilan de ces deux années en positif comme en négatif ?
J’ai appris beaucoup de choses et rencontré beaucoup de monde. J’ai surtout beaucoup voyagé. J’ai eu la chance d’aller un peu partout pour la promotion de mon album et de découvrir l’Angleterre, l’Allemagne, les Pays-Bas, l’Espagne ou l’Italie, mais aussi les pays de l’Est comme la Russie et la Pologne. Que du positif, je ne vois rien de négatif.
Un deuxième album est-il prévu ?
Oui, j’ai hâte qu’il sorte.
Le deuxième album sera-t-il l’occasion de te voir en concert ? Et si oui penses-tu faire une tournée en France uniquement ou sera-t-elle également Européenne ?
Ce deuxième album sera sûrement l’occasion d’envisager la scène et une tournée en France. Je suis impatiente à cette idée... Et peut-être une tournée à travers l’Europe...
La scène te fait-elle peur ?
Pas du tout, je suis au contraire très impatiente de pouvoir rencontrer le public.
Quel est ton meilleur souvenir de voyage à l’étranger lié à la promotion de ton disque ?
Certainement le plateau du Top of the Pops en Angleterre. C’est un lieu mythique où les plus grands artistes sont venus se produire. Mais je pense aussi au Hit FM Awards à Moscou où j’ai reçu un prix pour ma chanson “Moi... Lolita”.
Parles-tu une langue étrangère et si oui laquelle ?
Je prends actuellement des cours d’anglais et je comprends aussi un peu l’italien.
Puisque ta carrière est maintenant internationale penses-tu interpréter des chansons dans une autre langue que le français ?
Il y aura peut-être des titres anglais dans mon prochain album, mais ce n’est pas certain... On verra.
Nous savons que tu as beaucoup de succès à l’étranger et que tu as été très occupée en-dehors de nos frontières pour la promotion de ton disque. Mais n’as-tu pas peur de délaisser ton public français ?
J’espère toujours être présente dans le cœur des Français. Même si j’étais peu présente en France tout au long de l’année. C’est avec le public français que tout a commencé, j’y suis donc attachée et je n’ai absolument pas l’intention de le délaisser !!! (rires)
Ressens-tu une fierté particulière à avoir réussi à imposer un titre chanté en français à l’étranger ? Y a-t-il un pays où tu es particulièrement contente d’avoir été reconnue ?
Je ressens effectivement une certaine fierté d’avoir pu faire connaître un titre en français. C’est en quelque sorte comme si je représentais la France… Je suis contente du succès de “Moi... Lolita” en Angleterre, ça n’arrive pas si souvent... Je crois savoir que je suis la troisième Française en vingt ans à y être parvenue. Je n’y suis pas indifférente, c’est vrai. Mais les autres succès à travers l’Europe m’ont aussi fait très plaisir.
Puisque tu as eu l’occasion de beaucoup voyager cette année, as-tu ressenti une différence entre le public français et le public non francophone ?
Chaque public est assez différent, ça fait toujours bizarre de voir des Anglais, des Espagnols, des Allemands, des Italiens, des Hollandais ou des Russes chanter une chanson qui n’est pas dans leur langue... J’ai été très gâtée par leur accueil qui était toujours aussi chaleureux.
Quelle sensation éprouves-tu quand tu vois des photos de toi dans tous les magazines français et étrangers ?
Je suis, bien sûr, contente, mais je n’aime pas me regarder. Je suis, en fait, très critique sur moi-même.
Aimes-tu faire des séances photos ?
J’ai horreur des séances photos, j’y suis toujours mal à l’aise. Mais parfois j’arrive à me détendre quand le photographe est sympathique ou drôle. J’ai aussi mes petits trucs pour me détendre : j’avale trois tonnes de bonbons !
Que préfères-tu dans ton métier ?
Le contact avec le public et tout le travail d’enregistrement en studio. J’aime l’ambiance du studio, y découvrir les chansons et les chanter. J’aime bien assister aux séances d’enregistrement surtout quand on enregistre les batteries. J’aurais aimé savoir en jouer.
J’ai vu que tu supportais le club de foot d’Ajaccio. Es-tu une inconditionnelle de foot et as-tu suivi la Coupe du monde de foot ?
Oui, j’adore le foot, c’est certainement parce que mon père et mon frère sont eux-mêmes des inconditionnels... J’ai suivi de très près la Coupe du monde de foot. J’ai eu la chance de donner le coup d’envoi d’un des matchs de l’AC Ajaccio.
Quel est le rêve que tu as, à ce jour, réalisé et celui qu’il te reste encore à réaliser ?
Le rêve réalisé jusqu’à présent est cette belle aventure que je vis depuis deux ans. Aujourd’hui, un de mes rêves serait de monter sur scène.
Pour la deuxième fois cette année, tu étais présente aux “Restos du cœur”... Pourquoi aimes-tu participer à cet événement ?
“Les Restos du cœur”, c’est l’occasion de faire une bonne action en s’amusant. L’ambiance y est vraiment bonne et chanter devant un public, ça me donne un avant-goût de la scène.
Puisque tu avoues une vraie gourmandise, quel est ton plat préféré ?
Il y en a beaucoup que j’aime, mais j’ai un vrai faible pour la cuisine chinoise, j’adore !
Arrives-tu encore à concilier ta vie publique et ta vie privée ?
Oui, sans problème.

Après ton absence, tu nous es revenue plus sexy que jamais. Ce look est-il à ton image ?
Je suis assez féminine, je crois donc que cette image est proche de ma nature, même si sur scène ou en télé, il m’arrive de choisir des choses plus sexy que dans la vie quotidienne.
Et puis, j’avais 16 ans au moment de “Moi... Lolita”, 18 au moment de la sortie de mon second album, j’ai aussi un peu grandi...
La tenue que tu portais sur “J’en ai marre”, même si elle t’allait très bien, a pu choquer certaines personnes. Comprends-tu pourquoi et assumes-tu toujours ce vêtement ?
Je sais que cette tenue a fait beaucoup parler...
Et très honnêtement, je ne m’attendais pas à tant de réactions, aussi bien négatives que positives. En tout cas, je n’ai jamais pensé que cette tenue pourrait choquer, elle n’a jamais été imaginée avec cette intention. J’ai tout de suite adoré cet ensemble et il me semblait évident qu’il s’agissait d’un habit de scène, plutôt sexy, c’est vrai, mais rien d’autre que cela ! Ça n’a pas toujours été perçu comme çà et je le regrette.
Tu as pour habitude d’avoir des tenues très courtes en TV, ne crois-tu pas qu’il est normal que les médias s’emparent de cette image au détriment de tes chansons ?
Je portais une robe courte pour la promotion de “J’ai pas 20 ans”, mais ça n’a rien non plus de systématique. En revanche, les photos faites sans mon accord et bien évidemment de dos, par en dessous, lors de mes chorégraphies, ont largement été utilisées en presse. C’est quelque chose que je ne contrôle pas. Et ces photos ont été tellement publiées, que cela donne l’impression que je passe ma vie en minijupe. Les médias s’emparent tout de suite de ce type d’image au détriment du reste.
Quelle est la chanson que tu préfères parmi tes deux albums ?
J’aime les deux albums dans leur totalité même si j’ai un faible pour “Moi... Lolita”, qui est à l’origine de toutes les belles choses que j’ai reçues après.
Si je devais en choisir une dans le second, peut-être “A contre-courant”. Mais je les aime vraiment toutes.
Pourquoi avoir mis une chaussure géante sur la pochette de ton deuxième album et quelle est l’explication du titre “Mes Courants Electriques...” ?
L’escarpin géant sur la pochette représente la féminité et en plus, la chaussure à talon aiguille est un joli accessoire. L’idée de l’utiliser sur la pochette m’a beaucoup plu.
J’adore le design de celle qui a été fabriquée pour l’occasion. Car oui, cette énorme chaussure existe et les photos sont à l’échelle. Il n’y a pas eu de montage... Et moi toute petite à côté, je suis celle qui est entre deux âges, entre la jeune fille et la femme.
Le titre de l’album, c’est un clin d’oeil à tous les états émotionnels qui nous traversent, et qui agissent en moi comme des courants électriques, pouvant m’ illuminer, me survolter, me “griller”, m’électrochoquer...
Cela résume les vibrations qui m’animent.
Dans un futur album, penses-tu te mettre à l’écriture ou la composition ?
Je n’ai pas du tout cette idée là en tête.
En ce qui concerne la composition, comme je ne joue d’aucun instrument ce serait difficile. Quant à l’écriture, je ne m’en sens pas le talent.
Mylène fait cela à merveille pour moi et j’adore les mélodies de Laurent. Donc tout cela me convient parfaitement.
Ton premier album et le single “Moi... Lolita” ont très bien marché à l’étranger. Qu’en est-il du second album ?
Ça c’est de nouveau très bien passé en Italie, en Espagne et en Allemagne. L’Asie aussi a fait un incroyable accueil à l’album “Mes Courants Electriques...”. En Corée, “I’m fed up” (Adaptation anglaise de “J’en ai marre”), a été l’un des titres les plus diffusés en radio (il a même été numéro 1) et s’est aussi très bien classé en Thaïlande. Les sorties de disques pouvant souvent être très décalées entre les pays, certains autres pays d’Asie travaillent aujourd’hui “Moi... Lolita” (tout comme le Mexique qui a aussi découvert “Moi... Lolita” cette année) et la chanson marche très fort à Taiwan, Hong Kong, et en Malaisie. L’album se vend également bien au Japon. J’ai eu plein d’occasions d’aller en Asie cette année. C’était bien !
On dit que tu as fait une pub au Japon. Peux-tu nous en dire plus ?
Oui, j’ai fait une pub pour des biscuits.
En plus d’êtres séduits par la chanson “J’en ai marre”, les Japonais qui m’ont contactée aimaient l’idée que je sois Française. Au japon, la femme Française représente l’élégance.
Le titre français a été changé en “Mon bain de mousse” pour le marché japonais parce que dans leur esprit, une jeune fille Française ne peut pas dire “J’en ai marre”. C’est déplacé ! C’est drôle, non ?
Tu attendais depuis longtemps de monter sur scène. C’est le cas aujourd’hui. Cet événement comble-t-il tes espérances ?
A 900%. Je suis sur les routes depuis plusieurs mois maintenant et c’est formidable d’avoir rendez-vous presque chaque soir avec le public que je n’avais encore jamais eu l’occasion de rencontrer. Nous avons donc fait connaissance et j’ai été très gâtée puisqu’il m’a réservé un accueil incroyable. Chaque ville a sa particularité, mais le public m’a toujours accueillie avec chaleur et enthousiasme. Je passe des moments magiques avec eux. En plus, je suis accompagnée d’une équipe de musiciens, de danseuses et de techniciens qui en plus d’être très doués, sont tous vraiment sympas.
C’est souvent ambiance “colonie de vacances” dans le bus qui nous conduit à travers la France !
Qu’as-tu ressenti lors de ta “première” montée sur scène en public ?
Le TRAC !!! Original, non ??!!
C’était à l’Olympia le 26 août... et comme toute les premières fois, c’est un souvenir particulier.
J’étais également émue puisque mes parents et mon frère étaient là et qu’ils ne savaient absolument pas à quoi ressemblait le spectacle. J’avais tenu à leur faire la surprise. J’avais envie qu’ils soient fiers de moi.
Sur scène, il y a un escarpin géant. Quelle sensation ressens-tu en haut de cette chaussure géante ?
Une sensation de hauteur (rire !!)...
En fait, je ne peux pas vraiment profiter de la vue puisque je ne reste pas très longtemps en haut et que je dois surtout veiller à ne pas louper une marche en descendant. Dans l’obscurité et en chantant, c’est souvent périlleux !
Pendant ton concert tu chantes tout en live même sur les chorégraphies. As-tu fais un entraînement physique particulier ?
Absolument et c’est nécessaire parce que chanter et danser en même temps demande de l’endurance et du souffle.
J’ai donc travaillé ça avec un coach sportif et j’ai aussi préparé ma voix avec ma prof de chant.
As-tu une anecdote de tournée particulière ?
Oui à Saint-Étienne. St-Étienne est la ville natale de mon grand père et le jour où je chantais là bas, c’était l’anniversaire de mon père.
A la fin du spectacle, je suis allée chercher mon portable et je suis revenue sur scène avec.
J’ai appelé mon père pour lui souhaiter son anniversaire en lui disant que j’étais avec quelques amis qui aimeraient lui dire un mot. J’ai tendu mon téléphone au public qui a chanté en cœur “Joyeux anniversaire” !!! Mon père en a été très ému. Et c’était super que le public joue le jeu comme ça.

Alizée was born on the coast of Corsica on 21 August. Hailing from Ajaccio, her childhood on the island was a happy one. Early on, Alizée sought to express her artistic streak.

Passionate about dance, she began lessons at the age of 4 and became increasingly drawn to show business through her acting and singing lessons.

At the age of 11, she entered a drawing competition by colouring in an airplane and won first prize. Not only did she win a marvellous trip to the Maldives, but a life-size reproduction of her drawing was also featured on the airplane which was named “Alizée”. This marked the beginning of a wonderful, artistic career.

Alizée was not even 16 when her first track “Moi... Lolita” was released. The day the young Corsican met the Mylène Farmer - Laurent Boutonnat duo marked a real turning point in her life and the result of this meeting was “Gourmandises” (meaning “Delicacies”), her first album.

2 years later, over 4 million records were sold throughout the world and Alizée also received several awards - NRJ Awards, World Music Awards, M6 Awards, and other European awards...

Her songs reached the top of the Italian, Spanish, German, British, Polish, Dutch and Russian charts... and often held the No. 1 slot for many weeks.

Her second album “Mes Courants Electriques...” (meaning “My Electric Currents...”), featuring “J’en ai marre” / “I’m fed up” as the first single, is also written and produced by Mylène Farmer and Laurent Boutonnat.

“Moi... Lolita” Music Video Clip

Director: Laurent Boutonnat
Featuring: Alizée (Lolita)Jérôme Devoise (boy)Anne-Marie Pisani (mother)Liliana (younger sister)
Director of photography: Philippe Pavans
Production: Requiem Publishing
Format: 35 mm

Duration: 4:40 minutes

Video shoot: The video shoot took two days. The nightclub shots filmed in the famous Paris club “Les Bains Douches” required over a hundred extras. As for the interminable barley fields and Lolita’s simple house, the production team found these near Senlis.

The first time... This was obviously the first time Alizée was filmed for a video clip. But she was not the only one to perform in front of the camera for the first time. The boy and Alizée’s younger sister in the video had never been filmed before either.

“L’Alizé” Music Video Clip

“L’Alizé” Making of (On set)

Director: Pierre Stine
Director of photography: Aldo Piscina
Production: Requiem Publishing
Format: 35 mm

Duration: 3:45 minutes

Video shoot: The video clip was filmed in a studio in Brussel. A 25 by 10 meter canvas painted especially for the occasion was used to decorate the studio.

All the bubbles are real soap bubbles (even the one encompassing Alizée) blown onto the set by a bubble artist while the video was filmed.

“Parler tout bas” Music Video Clip

“Parler tout bas” Making of (On set)

Director: Laurent Boutonnat
Director of photography: Jean-Marie Dreujou
Production: Requiem Publishing
Format: 35 mm

Duration: 4:07 minutes

Video shoot: the video was filmed in two days entirely on location.
Both the tree where the dolls are perched and Alizée’s bedroom in the video are natural settings.

Ten girls were chosen to play the living dolls. Hand-painted thermally moulded masks were specially made for the occasion. Their dresses were inspired by the dresses of antique dolls.
And by Alizée’s side, you will surely recognise the boy who played in the “Moi... Lolita” video.

“Gourmandises” Music Video Clip

Director: Nicolas Hidiroglou
Director of photography: Christophe Pollock
Production: Requiem Publishing
Format: 16 mm

Duration: 4:18 minutes

Filming: the video was shot in a day. It was all filmed on location in a property close to Paris. The young girls and boys who go to the picnic with Alizée are young actors and models found by the casting director.

“J’en ai marre !” Music Video Clip

“I’m fed up !” Music Video Clip

“J’en ai marre !” Making of (On set)

Director: Olivier Megaton
Production: Requiem Publishing
Executive producer: La Franco Américan Films
Format: 35 mm

Duration: 4 minutes

The video was filmed in Parisian studios over two days. A real, 3m x 3m Perspex cage, which was designed especially for the filming, was set off against a white cyc background. To enter the cage, Alizée had to climb up and down ladders propped against the outer and inner walls. The video was filmed in two languages, since the song exists both in its original French version under the title “J’en ai marre” and “I’m fed up” as the international English version.

“J’ai pas vingt ans !” Music Video Clip

“I’m not twenty !” Music Video Clip

Director: Laurent Boutonnat
Chief cameraman: Philippe Pavans
Editor: Nicolas Trembasiewicz
Stage lighting: Fred Peveri
Production: Requiem Publishing
Format: 35 mm

Duration: 4:30 minutes

The video was filmed in two languages, since the song exists both in its original French version under the title “J’ai pas vingt ans” and “I’m not twenty” as the international English version.

“A contre-courant” Music Video Clip

Director: Pierre Stine
Chief cameraman: Jean Poisson
Production: Requiem Publishing
Executive producer: Blueberry
Format: 35 mm

Duration: 3:54 minutes

The video was filmed in Belgium over two days. The decor is natural since it is a huge coal processing plant, disused and abandoned for many years. The man who appears in the clip is a real contortionist, from the circus world.

Since there was a storm during filming while most of the windows of the former coal washing facility Triage-Lavoir de Péronnes had been broken over the years, the wind you see inside is from the storm blowing through the building and not a special effect in the video.

“A contre-courant” marks the second collaboration between Alizée and Pierre Stine, since the latter had already produced “L’Alizé”, the clip with lots of soap bubbles.

“Alizée En Concert”

“Alizée En Concert” Behind the scenes

Lyrics: Mylène Farmer
Music: Laurent Boutonnat
Production: Requiem Publishing
Director: Pierre Stine
Editor: Nicolas Trembasiewicz
Mixing: Jérôme Devoise
Studio: Guillaume Tell
Authoring: Eclair Laboratoires
Photos: Robin
Design: Henry Neu - Com’N.B
Recorded by: Stéphane Plisson
Show produced by: Thierry Suc for TS3
Musical direction: Loïc Pontieux
Drums: Loïc Pontieux
Keyboards: Jean-Marie NegozioJean-Philippe Schevingt
Guitars: Olivier MarlyGil Gimenez
Bass: Philippe Chayeb
Background singers: Valérie BelingaBrenda Della Valle
Dancers: Laetitia BroquaSandrine DouarneStéphanie MuretAudrey Talbot
Choreographies: Valérie Bony
Decor: Xavier GrosboisJean-Michel Laurent
Shoe design: Mylène Farmer
Costumes: Courrèges
Make-up & hairstyle: Bilitis Poirier
Management: Olivier P. Khan for ISAKA
Produced by: Mylène FarmerLaurent Boutonnat
Thanks to: M6, RTL & Polydor

Duration: 93 minutes

This concert is one of the first live performances filmed in High Definition. In addition to stereo sound, the soundtrack offers Dolby Digital and DTS (Digital Theatre System surround sound) 5.1 audio.

Extras include brand new footage of Alizée’s concert rehearsals, the making of her video’s and her trip to Japan...

How do you feel when, overnight, you become a popular artist and one song makes you a famous star? Is it easy to cope with?
It makes me very happy, which means that I cope with it very well. It’s a dream come true and I have to admit that it all has the aura of a fairytale. It has really changed my life, but I’m very well looked after and protected.
Is your life now suddenly that of a grown-up, or are you still a teenager deep down?
I still feel like a teenager in every way. And besides, I’m not in any hurry to grow up. All in good time.
Adolescence is a time to be lived to the fullest, with friends, boyfriends and nightlife... Aren’t you afraid of losing the best moments of your life?
I don’t feel I am losing the best moments of my life. My life now is very different from other adolescents, but I still live like a 16-year-old.
I go out with people my own age, despite my busy schedule. I take the time to go out, have fun and be in love...
Have the attitudes of your friends changed now that you’re famous?
The attitude of those who were closest to me have not changed in the least. I’m lucky in that sense. I still share a lot of things with them. But yes, I have noticed a few changes in people that are not quite as close to me. Let’s just say the choice was easy to make.
What do you do in life apart from singing? What are your other interests?
What I love best is dancing. I’ve been dancing since I was little. Before I started singing, I did 7 to 8 hours of dance a week. I used to go every evening.
Nowadays, I find it harder to keep it up, because I have such a busy schedule. But as soon as I have a free moment, I get back to it. I take jazz, ballet, tap and flamenco.
Are you attracted by the cinema and what type of film would you like to be in?
I’m not considering a career in films for the moment, but perhaps later on. Then, I would be more tempted by a romantic film or even an action film or why not being a James Bond Girl!!!
Which actor (or actress) would you love to star with?
Without a doubt it would be Brad Pitt!!! I discovered him in “Legends of the Fall” and I’ve been following his career ever since. I like him as much in “Meet Joe Black” as in bleaker films such as “Seven” or “Fight Club”.
What is your favourite film?
“The Big Blue” by Luc Besson. I love dolphins and it’s my dream to swim with them. In the film I’m particularly moved by the privileged understanding which exists between the character of Jacques Mayol and the dolphins.
What is Alizée’s favourite treat?
I must admit I have a terrible weakness for all jellied sweets with a slight preference for chocolate coated marshmallow teddy bears! I’m terribly greedy and when I go past a sweet shop, I often end up buying a certain and sometimes quite unreasonable amount of multicolored sweets.
Is Alizée your real name?
Yes it is. A lot of people think it is a stage name, but it’s not. I’m very fond of my name and it has a story behind it. My parents love windsurfing and chose to call me Alizée after a type of wind of the same name.
Is it true that you won a drawing competition?
Yes it is. I was 11 when my dad found a children’s competition. We had to colour in an airplane on a form. I saw it as blue with stars and planets on it. Two months later I heard that I had won first prize. A life-size reproduction of my drawing then featured on an airplane which was named “Alizée”. I was invited on the maiden flight from Marseille to Paris and won a trip to the Maldives.
What did it feel like to win the M6 Award, the first prize of your career?
It was a great moment... especially because it was the audience’s vote. I was greatly touched by the fact that it was me who they chose. And I was equally touched by the messages of congratulation I received the very next day. That evening was one of my best yet.
Which song on your album is your favorite?
That’s a difficult question to answer. To be honest, I have to say I love them all. They’re all special and unique to me. But if I had to choose one, I would say “Moi... Lolita” because it was with this song that it all started. It was the time of my first days in the studio, my first TV appearances, my first emotions and the very beginning of my big adventure. I am really fond of “Moi... Lolita” for all the memories it conjures up.
What do you prefer most as a singer?
My true pleasure in this business is singing in front of an audience. These are very happy moments. I’m always a little nervous before getting out there, but once I’m on stage I could never stop.
How did you react the first time you heard “Moi... Lolita” on the radio and saw the video on TV?
The first time I heard “Moi... Lolita” on the radio, I was in a café with friends. I hadn’t yet told them I had recorded a song. I wanted to surprise them. When the DJ said my name, my friends simply pointed out that this new singer was also called Alizée. But as soon as they heard the first verse they recognized my voice. They were delighted for me. As for me, I found it hard to realize that I was the one singing. When I saw the video, I was at first very pleased with the result, but I still had difficulty telling myself it was me. I caught myself acting, playing a role, playing a Lolita. All that was new to me.
Are you planning to go on tour?
It’s still a little early to plan a tour since my album has just come out, but I would really like to. I love dancing, being on stage and singing to an audience. So for me, concerts are just great!

Since “Moi... Lolita” was released in France two years ago, your career has really taken off and many things have happened to you. What do you consider to be the high and low points of these last two years?
I’ve learnt a lot of things and met many people. Above all, I’ve travelled a great deal. I’ve been lucky enough to visit many places while promoting my album. I’ve discovered England, Germany, the Netherlands, Spain and Italy as well as Eastern European countries such as Russia and Poland. There have only been high points, no low ones.
Is a second album planned?
Yes, I can’t wait for it to be released.
Will this second album give us the chance to see you in concert? If so, do you plan to go on tour throughout Europe or just in France?
This second album will almost certainly give me the opportunity to perform on stage and go on tour in France. I am really excited about this. A European tour is also possible...
Are you frightened of the stage?
Not at all, in fact I’m really looking forward to meeting the public.
What is your best memory of travelling abroad to promote your album?
Without a doubt singing on Top of the Pops in England. All the greatest artists have performed on this mythical program. But also the Hit FM Awards in Moscow where I received an award for my song “Moi... Lolita”.
Do you speak a foreign language and if so, which one?
I’m learning English at the moment and I also understand a little Italian.
As you now have an international career, do you think you’ll ever sing in a language other than French?
There may be some English songs on my next album, but it’s not certain. We’ll see.
We know that you are very successful abroad and have been busy outside of France promoting your album, but aren’t you afraid of neglecting your French fans?
I hope I’ll always have a place in the hearts of my French fans, even if I’ve spent very little time in France the last year. All this began with my French fans, so I’m very attached to them and I have absolutely no intention of neglecting them!!! (laughs)
Do you feel particularly proud of having been successful with a French song abroad? Are you happy to have been acknowledged by any country in particular?
I do indeed feel proud of having met success with a French song. It’s as if I was France’s ambassador. I’m delighted that “Moi... Lolita” has been successful in England, as it doesn’t happen very often. I think that I’m only the third French female artist to have made in it England in twenty years. Naturally I’m pleased, but I’m also delighted with my other successes throughout Europe.
As you have had the chance to travel a lot this year, have you noticed a difference between French fans and fans from other countries?
All my fans are quite different and it’s always strange to see English, Spanish, German, Italian, Dutch or Russian fans sing a song which is not in their language. They’ve always really spoilt me and been so friendly.
How do you feel when you see photos of yourself in all the French and foreign magazines?
I am, of course, delighted, but I don’t like looking at myself. In fact, I’m very critical about myself.
Do you enjoy doing photo sessions?
I hate photo sessions, I always feel so uncomfortable. I do sometimes manage to relax however when the photographer is nice or funny. I’ve also found ways to relax - I eat loads of sweets!
What do you enjoy most about your job?
The contact with fans and recording work in the studio. I love the studio atmosphere, learning songs and then singing them. I also like watching recording sessions, especially when they record the drums. I’d love to play the drums!
I saw that you support Ajaccio Football Club. Are you an ardent football supporter and did you follow the World Cup?
Yes, I love football, most probably because my dad and brother are great fans themselves. I’ve watched the World Cup very closely. I was lucky enough to kick off one of AC Ajaccio’s matches.
To date, which of your dreams has come true and which dream do you still have to fulfil?
This great adventure that I’ve been living for the last two years is a dream come true. Today, one of my dreams is to perform on stage.
For the second time this year, you took part in the “Restos du cœur” charity event to raise money to feed homeless people. Why do you like being involved in this event?
“Les Restos du cœur” is an opportunity to do a good deed while having fun. The atmosphere is great and singing in front of an audience gives me a taste of what it’s like to sing on stage.
As you have confessed you love food, what is your favourite dish?
There are loads of things I love eating, but I have a particular weakness for Chinese food, I adore it!
Do you still manage to reconcile your public and private life?
Yes, no problem.

You are more sexy than ever after your break. Does this look reflect the real you?
I think I’m fairly feminine so this image is close to the real me, but I do tend to pick sexier clothes for the stage or TV.
And of course, I was 16 at the time of “Moi... Lolita” and 18 when my second album was released, so I’ve grown up a bit too...
The outfit you wore for “J’en ai marre” / “I’m fed up” shocked some people even though you looked great in it. Can you understand this reaction and do you regret wearing it?
I know that this outfit caused a stir and quite honestly I wasn’t expecting so many negative and positive reactions. It never occurred to me that this outfit would shock people as it was not designed for this purpose. I loved it as soon as I saw it and it seemed obvious that it was just a stage costume. Ok it was a bit sexy but nothing more than that. Unfortunately it was not always interpreted as such and I regret that.
You usually wear very short outfits for your TV appearances. Don’t you think that it’s normal that the press focuses on this image to the detriment of your songs?
I wore a short dress to promote “J’ai pas 20 ans” / “I’m not 20”, but I don’t always dress like that. However, photos taken without my consent during my dance routines have been seen a lot in the press.
This is something that I can’t control and these photos have been used so often that everyone thinks that I spend my life in a mini skirt. The press loves this type of image and uses it to the detriment of everything else.
What’s your favourite song from both your albums?
I love everything on both albums, but I do have a preference for “Moi... Lolita” as it was the start of everything.
If I had to choose a song from the second album it would probably be “A contre-courant”. But really, I like them all.
Why did you choose a giant shoe for the cover of your second album and where did the “Mes Courants Electriques...” (meaning “My Electric Currents...”) title come from?
The giant court shoe represents femininity and besides, a high-heeled shoe is a pretty accessory. I really liked the idea of using it for the cover.
I love the design of the shoe created especially for the occasion. And yes, this giant shoe does exist and the photos are to scale. It’s not just trick photography. The picture of me standing next to it symbolises someone between girlhood and womanhood.
The album title refers to all the emotions we experience in life. These emotions affect me like electric currents. They can brighten up my day, give me energy, make me angry or give me a kick start - they reflect my inner spark!
Do you think that you might have a go at writing or composing in the future?
It has never crossed my mind.
I don’t play any instruments, so composing would be difficult and I don’t believe I have the talent to write songs.
Mylène does a wonderful job writing and I love Laurent’s music. We make a perfect team.
Your first album and the single “Moi... Lolita” were a huge hit abroad. What about your second album?
It is also really popular in Italy, Spain and Germany. “Mes Courants Electriques...” (meaning “My Electric Currents...”) also went down well in Asia. “I’m fed up”, the English version of “J’en ai marre”, was one of the most popular songs on Korean radio (it even went to number 1!) and it also climbed high in the Thai charts. Release dates often vary according to different countries. In fact, some Asian countries are only just playing “Moi... Lolita” (Mexico also discovered “Moi... Lolita” this year) and the song is very popular in Taiwan, Hong Kong and Malaysia. The album is also selling well in Japan. I had lots of opportunities to go to Asia this year. It was great!
Apparently you starred in an advert in Japan. Can you tell us more?
Yes, I did a biscuit ad. The Japanese loved the song “J’en ai marre” (meaning “I’m fed up”) and they contacted me because they liked the idea that I was French. French women are known for their elegance in Japan.
The French title was replaced by “Mon bain de mousse” (meaning “My bath foam”) for the Japanese market, because a young French girl can’t say “I’m fed up” over there - it just doesn’t work! Isn’t that funny?!
You waited a long time to perform on stage and now you’re doing it. Does it live up to your expectations?
900%! I’ve been on the road for several months now and it’s great to finally meet the public every night. I’ve been very lucky, they’ve given me an incredible welcome. Every town is different, but the fans are always friendly and enthusiastic. I have a great time with them. I also tour with musicians, dancers and technicians who are not only very talented, but also really nice.
There is a kind of a “summer holiday” atmosphere on the bus driving us around France!
How did you feel when you first performed on stage for the public?
VERY NERVOUS!!! Not very original eh?!!
It was at Olympia on 26 August and as with all firsts, I have very special memories.
I was also touched as my parents and brother were there and they had no idea what the show would be like. I wanted to surprise them, I wanted them to be proud of me.
There is a giant shoe on the stage. How do you feel when you are on top of the shoe?
Very high up (laughs!!!)...
But I can’t really enjoy the view as I don’t spend long enough up there. I also have to be careful that I don’t trip on the way down. Singing in the dark can be very dangerous!
You sing live during your concerts, even when dancing. Did you have any specific physical training?
Of course, singing and dancing at the same time requires endurance and a lot of puff!
I worked on this with a sports trainer and I also spent time with my voice coach.
Do you have an anecdote from one of your concerts?
Yes from Saint-Étienne. St-Étienne is my grandfather’s home town and the day I performed there was also my dad’s birthday.
At the end of the concert I fetched my mobile and brought it back on stage with me.
I called my dad to wish him a happy birthday saying I was with a few friends who had a message for him. I held the phone towards the public and they all sang “Happy Birthday”!!! My dad was very touched. It was great that the fans went along with it.

Alizée vino al mundo un 21 de agosto junto al mar, envuelta en las fragancias de la vegetación de Córcega. Nació en la ciudad de Ajaccio, y vivió una infancia feliz en esta bella isla. Alizée comenzó a expresar su vena artística muy pronto.

Sentía una gran afición por la danza, que empezó a practicar a los 4 años de edad, y se familiarizó con el mundo del espectáculo, al que se sintió atraída desde que empezó a recibir clases de teatro y canto.

A los 11 años ganó el primer premio en un concurso de dibujo coloreando un avión en un formulario. No sólo consiguió un estupendo viaje a las Maldivas sino que, además, se reprodujo su dibujo a tamaño real en la cabina de un avión, que fue bautizado con el nombre de “Alizée”. Fue el inicio de una bonita carrera artística.

Alizée tenía apenas 16 años cuando su primera canción “Moi... Lolita” se dio a conocer. El encuentro de la joven corsa y el dúo Mylène Farmer - Laurent Boutonnat iba a cambiar su vida radicalmente. El fruto de este encuentro es “Gourmandises”, su primer álbum.

2 años más tarde se habían vendido más de 4 millones de discos en todo el mundo. Alizée ha recibido también varios premios: premios NRJ, World Music, M6, entre otros galardones europeos...

Sus canciones subieron rápidamente a los primeros puestos de las listas de éxitos italianas, españolas, alemanas, inglesas, polacas, holandesas, rusas... y ocuparon con frecuencia el puesto número 1 en las listas de ventas durante muchas semanas.

Su segundo álbum, “Mes Courants Electriques...” (“Mis corrientes eléctricas...”), cuyo primer single es “J’en ai marre” / “I’m fed up” (“Estoy harta”) también ha sido producido y escrito por Mylène Farmer y Laurent Boutonnat.

Vídeo-clip “Moi... Lolita”

Realización: Laurent Boutonnat
Intérpretes: Alizée (Lolita)Jérôme Devoise (chico joven)Anne-Marie Pisani (madre)Liliana (hermana pequeña)
Director de fotografía: Philippe Pavans
Producción: Requiem Publishing
Formato: 35 mm

Duracción: 4:40 minutos

El rodaje: El vídeo-clip se rodó en dos días. Para los planos que se rodaron en la famosa discoteca parisiense “Les Bains Douches” se necesitaron cien figurantes. Los productores encontraron los interminables campos de cebada y la modesta casa de Lolita cerca de Senlis.

La primera vez... Ésta era claramente la primera vez que Alizée rodaba un vídeo-clip. Pero ella no era la única que daba sus primeros pasos delante de la cámara. Los actores que interpretan al chico joven y la hermana pequeña de Alizée en el vídeo-clip tampoco habían participado nunca antes en un rodaje.

Vídeo-clip “L’Alizé”

“L’Alizé” Making of (en el set)

Realización: Pierre Stine
Director de fotografía: Aldo Piscina
Producción: Requiem Publishing
Formato: 35 mm

Duracción: 3:45 minutos

El rodaje: El vídeo-clip se rodó en un estudio de Bruselas. Se necesitó una tela de 25 x 10 metros, que se pintó especialmente para la ocasión, para decorar el estudio.

Todas las burbujas son auténticas burbujas de jabón (incluso las que rodean a Alizée), y las hizo un artista especializado en burbujas en el estudio en tiempo real.

Vídeo-clip “Parler tout bas”

“Parler tout bas” Making of (en el set)

Realización: Laurent Boutonnat
Director de fotografía: Jean-Marie Dreujou
Producción: Requiem Publishing
Formato: 35 mm

Duracción: 4:07 minutos

El rodaje: El vídeo-clip se rodó enteramente en escenarios de exterior en dos días.
Tanto el árbol donde están colgadas las muñecas como la habitación de Alizée que aparecen en el vídeo-clip son escenarios reales.

Se seleccionaron a diez chicas jóvenes para interpretar a las muñecas vivas. Se fabricaron a medida máscaras termoformadas y pintadas a mano. El diseño de la ropa que llevan está inspirado en la que llevaban las muñecas antiguas.

Y al lado de Alizée, seguramente reconocerás al niño que jugó en el video de “Moi... Lolita”.

Vídeo-clip “Gourmandises”

Realización: Nicolas Hidiroglou
Director de fotografía: Christophe Pollock
Producción: Requiem Publishing
Formato: 16 mm

Duracción: 4:18 minutos

El rodaje: El vídeo-clip se rodó en un día. Se rodó enteramente en escenarios de exterior, en una finca próxima a París. Los chicos y las chicas que acompañan a Alizée en el picnic son actores o modelos jóvenes seleccionados mediante un casting.

Vídeo-clip “J’en ai marre !”

Vídeo-clip “I’m fed up !”

“J’en ai marre !” Making of (en el set)

Realización: Olivier Megaton
Producción: Requiem Publishing
Producción ejecutiva: La Franco Américan Films
Formato: 35 mm

Duracción: 4 minutos

El vídeo-clip se rodó en unos estudios de París en dos días. Sobre un fondo de ciclorama blanco, aparece una auténtica jaula de plexiglas de 3 x 3 m que se diseñó para el rodaje. Para entrar en la jaula, Alizée tuvo que subir por unas escaleras situadas sobre las paredes exteriores e interiores de la jaula. El vídeo-clip se rodó en dos idiomas ya que existe una versión inglesa de la canción titulada “I’m fed up” (“Estoy harta”).

Vídeo-clip “J’ai pas vingt ans !”

Vídeo-clip “I’m not twenty !”

Realización: Laurent Boutonnat
Operador jefe: Philippe Pavans
Montaje: Nicolas Trembasiewicz
Iluminación escénica: Fred Peveri
Producción: Requiem Publishing
Formato: 35 mm

Duracción: 4:30 minutos

El vídeo-clip se rodó en dos idiomas ya que existe una versión inglesa de la canción titulada “I’m not twenty”.

Vídeo-clip “A contre-courant”

Realización: Pierre Stine
Operador jefe: Jean Poisson
Producción: Requiem Publishing
Producción ejecutiva: Blueberry
Formato: 35 mm

Duracción: 3:54 minutos

El video fue filmado en Bélgica durante dos días. La decoración es natural ya que se trata de una enorme planta procesadora de carbón, en desuso y abandonada durante muchos años. El hombre que aparece en el clip es un auténtico contorsionista, del mundo del circo.

Dado que hubo una tormenta durante el rodaje mientras que la mayoría de las ventanas de la antigua instalación de lavado de carbón Triage-Lavoir de Péronnes se habían roto a lo largo de los años, el viento que se ve en el interior proviene de la tormenta que sopla a través del edificio y no tiene un efecto especial en el video.

“A contre-courant” marca la segunda colaboración entre Alizée y Pierre Stine, ya que este último ya había producido “L’Alizé”, el clip con muchas pompas de jabón.

“Alizée En Concert”

“Alizée En Concert” Entre bastidores

Letras: Mylène Farmer
Música: Laurent Boutonnat
Producción: Requiem Publishing
Realización: Pierre Stine
Montaje: Nicolas Trembasiewicz
Mezclar: Jérôme Devoise
Estudio: Guillaume Tell
Creación: Eclair Laboratoires
Fotos: Robin
Diseño: Henry Neu - Com’N.B
Grabado por: Stéphane Plisson
Espectáculo producido por: Thierry Suc por TS3
Dirección musical: Loïc Pontieux
Batería: Loïc Pontieux
Teclados: Jean-Marie NegozioJean-Philippe Schevingt
Guitarras: Olivier MarlyGil Gimenez
Bajo: Philippe Chayeb
Cantantes de fondo: Valérie BelingaBrenda Della Valle
Bailarinas: Laetitia BroquaSandrine DouarneStéphanie MuretAudrey Talbot
Coreografías: Valérie Bony
Decoración: Xavier GrosboisJean-Michel Laurent
Diseño de zapato: Mylène Farmer
Disfraces: Courrèges
Maquillaje & cabello: Bilitis Poirier
Gestión: Olivier P. Khan por ISAKA
Producido por: Mylène FarmerLaurent Boutonnat
Gracias a: M6, RTL & Polydor

Duracción: 93 minutos

Es uno de los primeros actuacións en vivo grabados en Alta Definición. La configuración sonora ofrece, además de sonido estéreo, la opción de 5.1 en Dolby Digital y en DTS (Digital Theatre System sonido envolvente).

Los extras incluyen imágenes inéditas de Alizée en sus distintos conciertos, reportajes sobre cómo se hicieron los vídeo clips, información sobre su viaje a Japón...

¿Qué sientes después de haberte convertido en una artista famosa de la noche a la mañana y llegar a lo más alto con sólo una canción? ¿Cómo lo llevas?
Me llena de alegría, y por eso lo llevo muy bien. Es un sueño hecho realidad, y reconozco que todo lo que me está pasando parece un cuento de hadas. Mi vida ha cambiado radicalmente, pero estoy rodeada de gente genial que me protege muy bien.
¿Has pasado a llevar una vida adulta o sigues manteniendo un espíritu adolescente?
Todavía me siento totalmente como una adolescente y, además, no tengo prisa por ser adulta. Todo llega en su momento.
La adolescencia es una etapa de la vida en la que se debe vivir plenamente la amistad, el amor, las salidas... ¿No tienes miedo de perder tus mejores años?
No creo que esté perdiendo mis mejores años. En la actualidad llevo una vida muy distinta a la de otros adolescentes, pero sigo viviendo como una chica de 16 años.
Salgo con gente de mi edad y, a pesar de estar siempre tan ocupada, siempre encuentro un momento para salir, divertirme, enamorarme...
¿Tus amigos se comportan contigo de forma distinta desde que eres famosa?
La actitud de la gente que ha estado siempre más cerca de mí no ha cambiado en absoluto. En eso he tenido suerte. Sigo teniendo muchas cosas en común con ellos. Sin embargo, he notado algunos cambios de actitud por parte de personas menos cercanas a mi entorno. Puede decirse que la selección ha sido fácil.
¿A qué te dedicas, aparte de a cantar? ¿Qué otras cosas te interesan?
Mi gran pasión es la danza. Bailo desde que era muy pequeña. Antes de empezar a cantar, practicaba la danza de 7 a 8 horas a la semana. Lo hacía todas las tardes.
Hoy en día, me cuesta bastante seguir practicándola porque estoy siempre muy ocupada, pero en cuanto tengo un momento libre, lo dedico a bailar. Se me da muy bien el jazz, la clásica, el claqué y el flamenco.
¿Te atrae el mundo del cine? ¿Qué tipo de películas te gustaría interpretar?
No me he planteado rodar ninguna película por ahora, pero quizá sí más adelante. En cualquier caso, me gustaría interpretar una película romántica o incluso una película de acción, ¡¡¡y tampoco me importaría ser una chica Bond!!!
¿Con qué actor (o actriz) te gustaría compartir cartel en una película?
¡¡¡Con Brad Pitt, sin duda alguna!!! Le descubrí en “Leyendas de pasión” y he seguido su carrera cinematográfica desde entonces. Me encanta tanto en películas del estilo de “¿Conoces a Joe Black?” como en otras más crudas, como “Seven” o “El club de la lucha”.
¿Cuál es tu película preferida?
“El gran azul”, de Luc Besson. Me encantan los delfines, y uno de mis sueños es nadar entre ellos. Lo que más emociona de la película es el perfecto entendimiento que existe entre el personaje de Jacques Mayol y los delfines.
¿Cuál es la golosina preferida de Alizée?
Confieso que siento debilidad por todas las gominolas y, en especial, por los ositos de nube recubiertos de chocolate. Soy una golosa empedernida y, cada vez que paso por delante de una confitería, termino comprándome (a menudo en cantidades poco razonables) caramelos de muchos colores.
¿Es Alizée tu nombre real?
Si, es mi nombre real. Mucha gente cree que es un seudónimo artístico, pero no es cierto. Le tengo mucho cariño a mi nombre, me encanta y hay una bonita historia tras de él. Mis padres, unos apasionados del windsurf, decidieron llamarme Alizée en honor al viento del mismo nombre.
¿Es verdad que ganaste un concurso de dibujo?
Si, así es. Cuando tenía 11 años mi padre se enteró de que se celebraba un concurso para niños. Había que colorear el avión de un formulario. Yo me lo imaginé de color azul, con estrellas y planetas. Dos meses más tarde me dijeron que había ganado el primer premio. Entonces, mi dibujo se reprodujo a tamaño real sobre un avión que, a su vez, había sido bautizado con el nombre de “Alizée”. Me invitaron a ir en el vuelo inaugural entre Marsella y París, y gané un viaje a Maldivas.
¿Cómo te sentiste cuando te entregaron el premio del canal M6, primer premio de tu carrera?
Una inmensa emoción... sobre todo porque me eligieron por el voto del público. Me emocionó mucho que me eligieran a mí. También me emocionaron los mensajes de felicitación que recibí al día siguiente. Esa noche fue una de las más importantes de mi vida.
¿Sientes predilección por alguna canción del álbum en especial?
Esa es una pregunta muy difícil de contestar. Para ser sincera, tengo que confesar que me gustan todas. Todas ellas me interesan por algún motivo en particular. Pero, si tengo que elegir una, diría que mi preferida es “Moi... Lolita”, porque fue con esta canción con la que empezó todo. Me recuerda a los primeros días en el estudio, a mis primeras apariciones en televisión, a mis primeras emociones y al principio de esta aventura. En realidad, siento un cariño especial por “Moi... Lolita” porque me trae muy buenos recuerdos.
¿Qué es lo que más te gusta de tu profesión de cantante?
El mayor placer que me aporta esta profesión es el de cantar en público. Me aporta mucha felicidad. Siempre me pongo un poco nerviosa antes de salir al escenario pero, una vez que estoy allí, ya no puedo parar.
¿Cuál fue tu reacción cuando escuchaste por primera vez “Moi... Lolita” en la radio y cuando viste el vídeo-clip en televisión?
La primera vez que escuché “Moi... Lolita” en la radio estaba en una cafetería con unos amigos. Todavía no les había contado que había grabado una canción. Quería darles una sorpresa. Cuando el presentador dijo mi nombre, mis amigos simplemente señalaron que esa nueva cantante se llamaba como yo, Alizée. Pero reconocieron mi voz en cuanto escucharon la primera estrofa. Se alegraron mucho por mí. En cuanto a mí, me costaba darme cuenta de que yo era esa que cantaba. Cuando vi el vídeo-clip, al principio me puse muy contenta con el resultado, pero me volvió a costar asumir que ésa era yo. Me sorprendí a mí misma actuando en una comedia, interpretando un papel, interpretando a una Lolita. Todo eso era nuevo para mí.
¿Hay alguna gira prevista?
Todavía es un poco pronto para planear una gira porque mi álbum acaba de salir a la venta, pero me apetece mucho. Me encanta bailar, el espectáculo, cantar en público en directo... ¡es genial!

¿Desde la salida de “Moi... Lolita” en Francia, hace ya dos años, tu carrera está verdaderamente asentada y te han sucedido muchas cosas. ¿Qué balance, tanto positivo como negativo, haces de estos dos años?
He aprendido montones de cosas y conocido a muchas personas. Sobre todo he viajado mucho. He tenido la oportunidad de ir por todas partes para promocionar mi álbum y de descubrir Inglaterra, Alemania, Países Bajos, España e Italia, además de países del Este como Rusia y Polonia. Sólo aspectos positivos, ninguno negativo.
¿Se prevé un segundo álbum?
Sí. Estoy deseando que salga.
¿El segundo álbum nos dará la oportunidad de verte en concierto? Si es así, ¿piensas hacer una gira sólo por Francia o por toda Europa?
Seguramente este segundo álbum será la ocasión de volver a subirme a un escenario en una gira por Francia. Ya estoy impaciente de sólo pensarlo... Y quizás haya también una gira por Europa...
¿Te asusta el escenario?
Todo lo contrario, estoy impaciente por volver a encontrarme con el público.
¿Cuál es tu mejor recuerdo del viaje que realizaste al extranjero para promocionar tu disco?
Con seguridad el plató del programa Top of the Pops en Inglaterra. Es un lugar mítico en el que se presentan los mejores artistas. Pero también se me ocurre Hit FM Awards en Moscú donde recibí un premio por mi canción “Moi... Lolita”.
¿Hablas algún idioma extranjero?
En la actualidad estoy haciendo un curso de inglés y también entiendo un poco el italiano.
Dado que tu carrera es ahora internacional ¿piensas interpretar tus canciones en otro idioma distinto del francés?
Es posible que haya algunos títulos en inglés en mi próximo álbum, pero no es aún seguro... Ya veremos.
Sabemos que tienes mucho éxito en el extranjero y que has estado muy ocupada promocionando tu disco fuera de nuestras fronteras. ¿No te asusta abandonar a tu público francés?
Espero estar siempre presente en el corazón de los franceses. Incluso aunque yo esté poco presente en Francia a lo largo del año. Todo empezó con el público francés, al que me siento muy unida y ¡¡¡no tengo la intención de dejarlo de lado!!! (risas)
¿Te sientes especialmente orgullosa de haber conseguido imponer una canción en francés en el extranjero? ¿Hay algún país en el que te satisface particularmente haber logrado el reconocimiento?
Efectivamente, estoy realmente orgullosa de haber conseguido dar a conocer un título en francés. En cierto modo es como si representara a Francia… Estoy contenta del éxito de “Moi... Lolita” en Inglaterra, esto no pasa todos los días… Me parece que soy la tercera francesa en veinte años en conseguirlo. No me deja indiferente, la verdad. Pero los demás éxitos conseguidos por toda Europa me producen también gran satisfacción.
Como has tenido ocasión de viajar tanto este año, ¿has observado diferencia entre el público francés y el no francófono?
Cada público es bastante distinto, aún me resulta raro ver a ingleses, españoles, alemanes, italianos, holandeses o rusos cantando una canción en un idioma que no es el suyo... Me he sentido arropada por su recibimiento, siempre tan cálido.
¿Qué sensación experimentas cuando ves tus fotografías en todas las revistas francesas y extranjeras?
Estoy contenta, claro, pero no me gusta verme. De hecho, soy muy crítica conmigo misma.
¿Te gustan las sesiones de fotografía?
Me horrorizan, siempre me siento incómoda. Pero a veces consigo relajarme si el fotógrafo es simpático o gracioso. También tengo mis truquitos para liberarme de la tensión: ¡me zampo tres toneladas de bombones!
¿Qué es lo que más te gusta de tu profesión?
El contacto con el público y todo el trabajo de grabación en el estudio. Me encanta el ambiente del estudio, descubrir las canciones y cantarlas. Me gusta asistir a las sesiones de grabación sobre todo cuando se graba la batería. Me encantaría saber tocarla.
He visto que eres seguidora del club de fútbol de Ajaccio. ¿Eres una incondicional del fútbol? ¿Has seguido la Copa del mundo?
Sí, adoro el fútbol, seguro que se debe a que mi padre y mi hermano son también forofos... He seguido con mucha atención la Copa del mundo de fútbol. He tenido la oportunidad de realizar el saque de honor en uno de los partidos del AC Ajaccio.
¿Qué sueño has conseguido ya realizar y cuál te queda aún por conseguir?
El sueño realizado hasta el momento es esta hermosa aventura que llevo viviendo dos años. Hoy día, uno de mis sueños sería pisar el escenario.
Por segunda vez este año, estuviste presente en el espectáculo de la asociación “Restos du cœur”... ¿Por qué te gusta participar en este evento?
“Les Restos du cœur”, es la ocasión de realizar una buena acción a la que te diviertes. El ambiente es realmente bueno y cantar ante un público, me anticipa el sabor del escenario.
Como eres una auténtica golosa, ¿cuál es tu plato preferido?
Me gustan muchos platos, pero tengo auténtica debilidad por la comida china, ¡me encanta!
¿Has conseguido compaginar tu vida pública y tu vida privada?
Sí, sin problema.

Después de un periodo de ausencia vuelves con un aspecto renovado y más sexy que nunca. ¿Es tu nueva imagen?
Soy bastante femenina, creo que esta imagen está más cerca de mi forma de ser, aunque en el escenario o en la televisión escoja cosas más sexy que en la vida cotidiana. Y además, tenía 16 años cuando se editó “Moi... Lolita” y 18 cuando salió el segundo álbum, ya soy un poco más madura...
Tu imagen en “J’en ai marre” / “I’m fed up” (“Estoy harta”), aunque te sentaba fenomenal, ha podido impresionar a algunas personas. ¿Entiendes el por qué y asumes esa imagen?
Sé que mi forma de vestir ha dado un poco que hablar... y la verdad es que no me esperaba tantas reacciones tanto positivas como negativas. En todo caso, nunca pensé que ese traje pudiera incomodar a nadie, ya que nunca se diseñó con esa intención. Desde el principio me encantó el diseño y creo que era muy evidente que se trataba de una puesta en escena bastante sexy, es verdad, pero nada más que eso. Nunca he pretendido incomodar a nadie y lo siento.
Sueles llevar ropa muy corta en la televisión, ¿no crees que es normal que la prensa se preocupe más de tu imagen que de tus canciones?
Sí, llevaba ropa muy corta en la promoción de “J’ai pas 20 ans” / “I’m not 20”, pero no es algo sistemático. En cambio, las fotos que se tomaron sin mi consentimiento, y claramente por la espalda y por debajo en mis coreografías, han salido en todos los medios de comunicación.
Esto es algo que yo no puedo controlar. Y esas fotos están tan extendidas que da la impresión de que me paso la vida con una minifalda. Los medios de comunicación se quedan rápidamente con esa imagen en detrimento de todo lo demás.
¿Cuál es tu canción favorita de tus dos álbumes?
Me encantan los dos álbumes en su totalidad, pero siento un poco de debilidad por “Moi... Lolita”, porque ha sido el origen de todas las cosas maravillosas que me han pasado desde entonces.
Y si pudiera elegir una segunda, diría que “A contre-courant”. Pero la verdad es que me gustan todas.
¿Por qué esa imagen junto a un zapato gigante como portada de tu segundo álbum y a qué se debe el título de “Mes Courants Electriques...” (“Mis corrientes eléctricas...”)?
El zapato gigante en la portada representa la feminidad y un zapato de tacón de aguja es un complemento muy chic. La idea de usarlo en la portada me gustó mucho.
Me encantan las cosas que se diseñan para la ocasión. Por supuesto que ese enorme zapato existe y las fotos son a escala natural. No hubo ningún tipo de montaje... Y yo, tan pequeña a su lado, soy una persona que está entre dos edades, entre la joven y la mujer.
El título del álbum es un guiño a todos los estados emocionales que tenemos y que pasan a través de mí como corrientes eléctricas, iluminándome, estimulándome, me queman, me “electrocutan”... Es el resumen de mis vibraciones.
¿Piensas escribir o componer temas en el futuro?
Por ahora no tengo nada de eso en mente.
En cuanto a la composición, como no toco ningún instrumento, parece un poco difícil. En cuanto a escribir letras, no creo tener talento para eso.
Mylène lo hace de maravilla y además me encantan las melodías de Laurent. Creo que sus canciones están hechas a mi medida.
Tu primer álbum y el single “Moi... Lolita” tuvo una excelente acogida en los mercados extranjeros. ¿Cómo está yendo el segundo álbum?
El nuevo álbum ha tenido una buena acogida en Italia, España y en Alemania. En Asia, “Mes Courants Electriques...” (“Mis corrientes eléctricas...”) también fue muy bien recibido. En Corea, “I’m fed up” (“Estoy harta”, la adaptación al inglés de “J’en ai marre”), ha sido una de las canciones más escuchadas en la radio (incluso ha sido número 1) y también ha tenido un gran éxito en Tailandia. Los discos pueden salir con mucha diferencia de tiempo en distintos países; en algunos países de Asia está sonando “Moi... Lolita” (o como en México, en donde han descubierto “Moi... Lolita” este mismo año) y está muy fuerte en Taiwan, Hong Kong y Malasia. Además, el disco también se está vendiendo en Japón. He tenido la oportunidad de ir muchas veces a Asia este año. Me encanta.
Se dice que has hecho un anuncio en Japón. ¿Qué nos puedes contar?
Sí, he hecho un anuncio para una marca de galletas. En lugar de haber seducido al público japonés por “J’en ai marre” (“Estoy harta”), a los japoneses con los que he hablado les encanta la idea de que sea francesa. En Japón, la mujer francesa representa la elegancia.
El título en francés se ha cambiado por “Mon bain de mousse” (“Mi baño de espuma”) para el mercado japonés porque en su cultura, una jovencita francesa no puede decir “J’en ai marre” (“Estoy harta”). Está fuera de lugar. Un poco raro, ¿no?
Esperabas desde hace mucho tiempo volver a subirte a un escenario. Es el caso de lo que pasa hoy mismo. ¿Colma esto tus expectativas?
Al 900%. Vuelvo a estar en gira después de muchos meses y es formidable tener una cita casi cada noche con un público al que nunca había tenido la ocasión de conocer. Ya nos hemos conocido y me ha encantado porque me han acogido de una forma increíble. Cada ciudad tiene algo especial, pero el público siempre me ha recibido con calor y entusiasmo. Paso momentos verdaderamente mágicos con ellos. Además, me acompaña un equipo de músicos, bailarinas y técnicos de gran calidad y que son todos unas excelentes personas.
En el autobús que nos lleva por toda Francia tenemos una especie de ambiente de colonias de verano.
¿Qué sentiste cuando te volviste a ver en un escenario?
¡Pánico! ¿Original, no?
Fue en el Olympia de París el 26 de agosto... y como todas las primeras veces, es un recuerdo muy especial.
También estaba muy emocionada porque mis padres y mi hermano estaban allí y no sabían absolutamente nada del nuevo espectáculo. Les quise dar una sorpresa. Tenía ganas de que se sintieran orgullosos de mí.
Sobre el escenario hay un zapato de tacón gigante. ¿Cuál es tu sensación encima de ese zapato gigantesco?
Una sensación de altura (risas).
La verdad es que no puedo disfrutar mucho de la vista porque no estoy subida mucho rato y sobre todo porque tengo que tener mucho cuidado de no caerme cuando bajo. En la oscuridad y cantando es un poco peligroso.
Durante el concierto cantas en directo incluso cuando bailas. ¿Has seguido un entrenamiento físico específico?
Es algo absolutamente necesario porque cantar y bailar al mismo tiempo exige una gran resistencia física y capacidad pulmonar.
He estado trabajando con un entrenador y también me he preparado con mi profesora de canto.
¿Tienes alguna anécdota en particular?
Sí en Saint-Étienne. St-Étienne es la ciudad natal de mi abuelo y el día que cantaba allí era el cumpleaños de mi padre.
Al final del espectáculo, fui a buscar mi teléfono móvil y volví al escenario.
Llamé a mi padre para felicitarlo y le dije que estaba con algunos amigos que querían decirle algo. Tendí el teléfono al público que cantó “Cumpleaños feliz”. Mi padre estaba muy emocionado. Fue increíble que el público hiciera una cosa como esa.

Alizée ist an einem 21. August an der korsischen Küste zur Welt gekommen. Das aus Ajaccio stammende Mädchen verbringt eine glückliche Kindheit auf der “Insel der Schönheit”. Bereits sehr früh entwickelt sich ihre künstlerische Ader.

Sie ist eine leidenschaftliche Tänzerin und nimmt seit ihrem 4. Lebensjahr Unterricht. Sehr früh fühlt sie sich von der Bühne angezogen und nimmt Schauspiel- und Gesangsunterricht.

Mit 11 erhält sie den ersten Preis eines Malwettbewerbs, bei dem auf einer Vorgabe ein Flugzeug ausgemalt werden musste. Sie gewinnt eine Reise auf die Maldiven, ihr Bild wird maßstabgetreu auf dem Cockpit eines Flugzeugs reproduziert und das Flugzeug “Alizée” getauft. Der Anfang einer außergewöhnlichen Künstlerkarriere.

Alizée ist noch keine 16, als ihr erster Titel “Moi... Lolita” erscheint. Die Begegnung zwischen der jungen Korsin und dem TandemMylène Farmer - Laurent Boutonnat wird ihr Leben völlig umkrempeln. Aus dieser Zusammenarbeit entsteht ihr Debüt-Album “Gourmandises”.

2 Jahre später sind weltweit mehr als 4 Millionen Alben verkauft. Gleichzeitig wird Alizée mehrmals prämiert: NRJ Awards, World Music Awards, M6 Awards, und zahlreiche andere europäische Auszeichnungen...

Ihre Songs schlagen in den italienischen, spanischen, deutschen, polnischen, holländischen und russischen Charts ein und halten sich oftmals wochenlang auf Platz 1.

Ihr zweites Album “Mes Courants Electriques...” (zu Deutsch “Meine elektrischen Schwingungen...”), das die Single “J’en ai marre” / “I’m fed up” (zu Deutsch “Mir reicht’s”) enthält, wurde ebenfalls von Mylène Farmer und Laurent Boutonnat geschrieben und produziert.

Clip “Moi... Lolita”

Regie: Laurent Boutonnat
Darsteller: Alizée (Lolita)Jérôme Devoise (Junge)Anne-Marie Pisani (Mutter)Liliana (kleine Schwester)
Bildregisseur: Philippe Pavans
Produktion: Requiem Publishing
Format: 35 mm

Länge: 4 Minuten 40

Dreharbeiten: Die Dreharbeiten für den Clip dauerten zwei Tage. Die Tanzszenen wurden in der berühmten Pariser Diskothek “Les Bains Douches” mit etwa hundert Statisten gedreht. Die Umgebung der französischen Stadt Senlis bot den idealen Schauplatz für das schnuckelige Haus von Lolita und die unendlich weiten Gerstenfelder.

Erster Drehauftritt... Dieser Clip war der erste, den Alizée drehte. Allerdings war sie nicht die einzige, die das erste Mal vor der Kamera stand. Für den Jungen und die kleine Schwester von Alizée handelte es sich ebenfalls um eine Premiere.

Clip “L’Alizé”

“L’Alizé” Making of (Am Set)

Regie: Pierre Stine
Bildregisseur: Aldo Piscina
Produktion: Requiem Publishing
Format: 35 mm

Länge: 3 Minuten 45

Dreharbeiten: Der Clip wurde in einem Studio in Brüssel gedreht. Hierzu wurde eine 25 m lange und 10 m hohe Leinwand speziell für den Clip bemalt und im Studio installiert.

Bei den Blasen handelt es sich um echte Seifenblasen (selbst die um Alizée herum), die in Echtzeit von einem Seifenblasenexperten auf der Bühne kreiert wurden.

Clip “Parler tout bas”

“Parler tout bas” Making of (Am Set)

Regie: Laurent Boutonnat
Bildregisseur: Jean-Marie Dreujou
Produktion: Requiem Publishing
Format: 35 mm

Länge: 4 Minuten 07

Dreharbeiten: Der Clip wurde an zwei Tagen im Freien gedreht.
Bei dem Baum, auf dem die Puppen sitzen, und dem Zimmer von Alizée im Clip handelt es sich um natürliche Dekors.

Für die Darstellung der lebenden Puppen wurden zehn junge Mädchen ausgewählt. Die thermogeformten und handbemalten Masken wurden nach Maß angefertigt. Die Kleider wurden im Stil alter Puppen kreiert.
Und Alizées Partner im Clip ist auch kein unbekanntes Gesicht, denn es handelt sich um den Jungen aus dem Clip “Moi... Lolita”.

Clip “Gourmandises”

Regie: Nicolas Hidiroglou
Bildregisseur: Christophe Pollock
Produktion: Requiem Publishing
Format: 16 mm

Länge: 4 Minuten 18

Dreharbeiten: Der Clip wurde im Freien an einem Tag auf einem privaten Anwesen in der Nähe von Paris gedreht. Die Mädchen und Jungen, die mit Alizée picknicken, sind junge Schauspieler und Models, die durch Castings entdeckt wurden.

Clip “J’en ai marre !”

Clip “I’m fed up !”

“J’en ai marre !” Making of (Am Set)

Regie: Olivier Megaton
Produktion: Requiem Publishing
Produktionsleitung: La Franco Américan Films
Format: 35 mm

Länge: 4 Minuten

Der Clip wurde an zwei Tagen in einem Pariser Studio gedreht. Für das Video wurde ein 3x3 m großer Käfig aus Plexiglas entworfen und vor einer weißen Leinwand aufgestellt. Um in den Käfig zu gelangen, musste Alizée über Leitern klettern, die Innen und Außen an der Käfigwand aufgestellt wurden. Das Video wurde auf Französisch (“J’en ai marre”) und auf Englisch (“I’m fed up”) (zu Deutsch “Mir reicht’s”) gedreht.

Clip “J’ai pas vingt ans !”

Clip “I’m not twenty !”

Regie: Laurent Boutonnat
Kamera: Philippe Pavans
Schnitt: Nicolas Trembasiewicz
Lichtdesign: Fred Peveri
Produktion: Requiem Publishing
Format: 35 mm

Länge: 4 Minuten 30

Das Video wurde auf Französisch (“J’ai pas vingt ans”) und auf Englisch (“I’m not twenty”) gedreht.

Clip “A contre-courant”

Regie: Pierre Stine
Kamera: Jean Poisson
Produktion: Requiem Publishing
Produktionsleitung: Blueberry
Format: 35 mm

Länge: 3 Minuten 54

Das Video wurde über zwei Tage in Belgien gedreht. Das Dekor ist natürlich, da es sich um eine riesige Kohleverarbeitungsanlage handelt, die seit vielen Jahren stillgelegt und aufgegeben wird. Der Mann, der in dem Clip erscheint, ist ein echter Schlangenmensch aus der Zirkuswelt.

Da es während der Dreharbeiten zu einem Sturm kam, während die meisten Fenster der ehemaligen Kohlenwaschanlage Triage-Lavoir de Péronnes im Laufe der Jahre zerbrochen waren, ist der Wind, den Sie im Inneren sehen, vom Sturm, der durch das Gebäude weht, und kein besonderer Effekt in der Video.

“A contre-courant” markiert die zweite Zusammenarbeit zwischen Alizée und Pierre Stine, da dieser bereits “L’Alizé” produziert hatte, den Clip mit vielen Seifenblasen.

“Alizée En Concert”

“Alizée En Concert” Hinter den Kulissen

Liedtext: Mylène Farmer
Musik: Laurent Boutonnat
Produktion: Requiem Publishing
Regie: Pierre Stine
Schnitt: Nicolas Trembasiewicz
Mischen: Jérôme Devoise
Studio: Guillaume Tell
Authoring: Eclair Laboratoires
Fotos: Robin
Design: Henry Neu - Com’N.B
Aufgenommen von: Stéphane Plisson
Show produziert von: Thierry Suc für TS3
Musikrichtung: Loïc Pontieux
Schlagzeug: Loïc Pontieux
Klaviatur: Jean-Marie NegozioJean-Philippe Schevingt
Gitarren: Olivier MarlyGil Gimenez
Bass: Philippe Chayeb
Hintergrundsänger: Valérie BelingaBrenda Della Valle
Tänzer: Laetitia BroquaSandrine DouarneStéphanie MuretAudrey Talbot
Choreografien: Valérie Bony
Dekor: Xavier GrosboisJean-Michel Laurent
Schuhdesign: Mylène Farmer
Kostüme: Courrèges
Make-up & Frisur: Bilitis Poirier
Verwaltung: Olivier P. Khan für ISAKA
Produziert von: Mylène FarmerLaurent Boutonnat
Dank an: M6, RTL & Polydor

Länge: 93 Minuten

Dieses Konzert ist eine der ersten, die mit Hochauflösung gefilmt wurde. Die Tonkonfiguration ermöglicht die Wahl zwischen Stereo, 5.1 Dolby Digital- und DTS-Sound (Digital Theatre System Surround Sound).

Das Bonus-Material bietet exklusive Bilder von Alizée bei Konzertproben sowie beim Making Of ihrer Videoclips und ihrer Japanreise...

Was empfindet jemand, der über Nacht zu einem berühmten Star wird und mit seinem Song die Charts erobert? Ist das einfach zu verkraften?
Das macht mir riesige Freude, daher werde ich damit sehr einfach fertig. Damit ging ja mein Traum in Erfüllung, das ist fast wie im Märchen. Mein Leben hat sich dadurch grundlegend verändert, aber ich bin in sehr guten Händen.
Fühlst du dich nun völlig erwachsen oder schaffst du es, ein Teenager zu bleiben?
Ich fühle mich noch wie ein echter Teenager. Außerdem habe ich überhaupt keine Lust, erwachsen zu werden; das kommt noch früh genug.
Das Leben eines Teenagers sollte voll ausgekostet werden mit allem, was dazu gehört wie Freunde, sich verlieben oder ausgehen. Hast Du gar keine Angst, die besten Jahre deines Lebens zu verpassen?
Ich glaube nicht, irgendetwas zu verpassen. Mein Leben unterscheidet sich zwar von dem anderer Teenager, aber trotz allem führe ich das Leben eines 16-jährigen Mädchens.
Ich bin viel mit gleichaltrigen zusammen und nehme mir trotz meiner vielen Termine die Zeit auszugehen, mich zu amüsieren und mich zu verlieben.
Hat sich das Verhalten deiner Freunde dir gegenüber mit deiner zunehmenden Berühmtheit verändert?
Die Menschen, die mir seit jeher nahe stehen, haben ihr Verhalten ganz und gar nicht verändert. Zum Glück! Denn ich verbringe sehr viel Zeit mit ihnen. Natürlich gibt es in meinem Umfeld auch Menschen, die ihr Verhalten mir gegenüber geändert haben, die mir allerdings nicht so nahe standen und heute nicht mehr zu meinen Freunden zählen.
Was machst du im Leben außer Singen? Woran hast du sonst noch Interesse?
Am liebsten tanze ich. Ich tanze seit meiner frühesten Kindheit. Bevor ich angefangen habe zu singen, habe ich 7 bis 8 Stunden pro Woche getanzt. Jeden Abend.
Diesen Rhythmus kann ich zur Zeit nicht aufrechterhalten, aber ich nutze jeden freien Moment, um tanzen zu gehen. Meine Tanzkünste sind vielseitig: Jazz, Ballett, Stepptanz und Flamenco.
Würde dich eine Filmkarriere interessieren und wenn ja, welche Art Filme würden dich reizen?
Eine Filmkarriere ziehe ich zur Zeit nicht in Betracht, später vielleicht. Ich würde eher in romantischen Filmen oder einem Actionfilm spielen. Warum nicht ein James Bond Girl?!!
Mit welchem Schauspieler oder welcher Schauspielerin würdest du gerne drehen?
Mit Brad Pitt natürlich!!! Das erste Mal habe ich ihn in “Legenden der Leidenschaft” gesehen und verfolge seitdem seine Karriere. Ich mag ihn in Filmen wie “Rendezvous mit Joe Black” aber auch in Thrillern wie “Seven” oder “Fight Club”.
Hast du einen Lieblingsfilm?
“Im Rausch der Tiefe” von Luc Besson. Ich liebe Delfine und träume davon, mit ihnen zu schwimmen. Was mich in diesem Film besonders bewegt hat, ist die enge Bindung zwischen Jacques Mayol und den Delfinen.
Für welche Leckereien hast du eine besondere Vorliebe?
Eine besondere Vorliebe habe ich für Kaubonbons, und ganz besonders schwach werde ich bei Marshmallow-Teddybären mit Schokoladenüberzug. Ich bin eine richtige Naschkatze und kann an keinem Süßwarengeschäft vorbei gehen, ohne mir Unmengen von Bonbons in allen möglichen Farben zu kaufen.
Ist Alizée dein echter Vorname?
Ja, das ist mein echter Vorname. Viele Leute glauben, dass es sich um ein Pseudonym handelt, was völlig falsch ist. Ich hänge sehr an meinem Vornamen und außerdem hat er eine Geschichte: Meine Eltern sind leidenschaftliche Windsurfer und haben mich nach einem gleichnamigen Wind benannt.
Stimmt es, dass du einen Malwettbewerb gewonnen hast?
Ja, das stimmt. Ich war 11, als mein Vater einen Wettbewerb für Kinder ausfindig gemacht hat. Es ging darum, ein Flugzeug auf einem Blatt auszumalen. Ich habe mir das Flugzeug blau vorgestellt, mit Sternen und Planeten. Zwei Monate später wurde mir bekannt gegeben, dass ich den ersten Platz belegt habe. Später wurde mein Bild maßstabgetreu auf einem Flugzeug reproduziert und das Flugzeug “Alizée” getauft. Ich wurde auf den Jungfernflug von Marseille nach Paris eingeladen und gewann eine Reise auf die Maldiven.
Wie hast du dich gefühlt, als du den M6 Award, die erste Auszeichnung deiner Karriere, gewonnen hast?
Ein Wahnsinnsgefühl... zumal die Stimmen direkt vom Publikum kamen. Dass die Wahl auf mich fiel, hat mich sehr gerührt. Genauso gerührt war ich von all den Glückwünschen, die ich in den folgenden Tagen erhielt. Dieser Abend bleibt ein unvergessliches Ereignis in meinem Leben.
Welchen Song deines Albums magst du am liebsten?
Diese Frage kann ich nur schwer beantworten. Ehrlich gesagt, mag ich sie alle. Jeder Song hat einen besonderen Stellenwert, eine Geschichte, aber wenn ich unbedingt einen auswählen muss, dann wäre das “Moi... Lolita”, da mit diesem Song alles begann: Die ersten Aufnahmen im Studio, meine ersten Fernsehauftritte und der Nervenkitzel, der eigentliche Beginn meines Abenteuers. All diese Erinnerungen, die ich mit “Moi... Lolita” verbinde, machen diesen Song zu einem ganz besonderen Erlebnis.
Was magst du an deinem Beruf als Sängerin ganz besonders?
Das größte Vergnügen empfinde ich, wenn ich vor einem Publikum singe. Das sind großartige Momente. Natürlich macht mich das zunächst nervös, aber wenn ich erst einmal auf der Bühne bin, möchte ich gar nicht mehr aufhören.
Wie hast du reagiert, als du “Moi... Lolita” zum ersten Mal im Radio gehört und den Clip zum ersten Mal im Fernsehen gesehen hast?
Zum ersten Mal habe ich “Moi... Lolita” gehört, als ich mit Freunden in einem Café saß. Ich hatte noch niemandem gesagt, dass ich einen Song aufgenommen hatte und wollte meine Freunde damit überraschen. Als der DJ meinen Vornamen angesagt hat, haben sie lediglich bemerkt, dass die neue Sängerin auch Alizée heißt. Aber gleich nach der ersten Strophe haben sie meine Stimme erkannt. Sie haben sich riesig für mich gefreut. Ich selbst konnte erst nicht begreifen, dass ich es war, die da im Radio sang. Als ich den Clip gesehen habe, war ich vom Ergebnis wirklich positiv überrascht, aber auch hier musste ich mich erst überzeugen, dass ich das da im Fernsehen war. Ich war ganz einfach verblüfft, wie ich diesen Clip gespielt, mich in eine Rolle hineinversetzt, ja eben eine Lolita gespielt habe. All das war so neu für mich.
Planst du eine Tournee?
Das ist noch etwas verfrüht, da mein Album ja gerade erst herausgekommen ist, aber das wäre wirklich toll. Ich liebe es zu tanzen, auf der Bühne zu sein, vor meinem Publikum zu singen. Klar wäre ein Konzert genial!

Seit der Veröffentlichung von “Moi... Lolita” in Frankreich vor zwei Jahren bist du nun auf dem Weg nach ganz oben und dir sind eine Menge Sachen passiert. Wie sieht die Bilanz der letzten zwei Jahre aus: gibt es nur Positives oder auch Negatives?
Ich habe viel gelernt und bin vielen Menschen begegnet. Vor allem bin ich viel gereist. Ich habe das Glück gehabt, während der Werbekampagne für mein Album nach England, Deutschland, Holland, Spanien und Italien sowie in die östlichen Länder wie Russland oder Polen zu reisen. Ich habe wirklich nur Positives erlebt, Negatives gibt’s nicht zu berichten.
Bereitest du ein zweites Album vor?
Ja. Ich bin schon ganz gespannt.
Wird das zweite Album Anlass für ein Konzert sein? Und wenn ja, wird die Tournee ausschließlich in Frankreich stattfinden oder können wir mit einer Europa-Tournee rechnen?
Das zweite Album stellt sicherlich eine hervorragende Gelegenheit dar, um ein paar Konzerte zu geben und eine Tournee in Frankreich zu starten. Das würde mich wahnsinnig freuen... Und dann vielleicht eine Tournee durch ganz Europa...
Macht dir die Bühne Angst?
Überhaupt nicht. Im Gegenteil, ich brenne darauf, meinem Publikum zu begegnen.
Was ist deine schönste Erinnerung, wenn du an deine Promotion-Reisen ins Ausland zurückdenkst?
Garantiert mein Auftritt in Top of the Pops in England. An diesem mythischen Ort haben sich bereits die bekanntesten Sänger produziert. Unvergesslich sind auch die Hit FM Awards in Moskau, wo ich für “Moi... Lolita” ausgezeichnet wurde.
Sprichst du eine Fremdsprache und wenn ja, welche?
Zur Zeit nehme ich Englischunterricht. Und Italienisch verstehe ich auch ein bisschen.
Da sich deine Kariere nun auf internationaler Ebene abspielt, könntest du dir vorstellen, Songs auch in einer anderen Sprache als Französisch zu singen?
Vielleicht wird es in meinem nächsten Album einige englische Titel geben, aber das steht noch nicht fest... Mal abwarten.
Wir wissen, dass du im Ausland einen Riesenerfolg verbuchst und dass du außerhalb der französischen Grenzen während der Werbekampagne für dein Album sehr beschäftigt warst. Hast du gar keine Bedenken, dein französisches Publikum zu vernachlässigen?
Ich hoffe, dass mich die Franzosen trotz meiner Auslandsaufenthalte dieses Jahr weiterhin in ihrem Herzen tragen. Schließlich hat mit dem französischen Publikum alles begonnen und daher will ich es auf keinen Fall vernachlässigen!!! (Lachen).
Verspürst du nicht einen gewissen Stolz, dass es dir gelungenen ist, mit einem französischen Titel die ausländischen Charts zu erobern? Gibt es ein Land, wo du ganz besonders über deine Anerkennung froh bist?
Natürlich bin ich stolz darauf, einen französischen Titel bekannt gemacht zu haben. Das ist in etwa so, als ob ich Frankreich repräsentieren würde... Ich freue mich über den Erfolg von “Moi... Lolita” in England, das gelingt nicht jedem... Soweit ich weiß, bin ich seit den vergangenen 20 Jahren die dritte Französin, der das gelungen ist. Selbstverständlich freut mich das ganz besonders, aber auch der Erfolg in den anderen Ländern Europas macht mich sehr glücklich.
Du hattest dieses Jahr Gelegenheit, sehr viel zu reisen. Unterscheidet sich das französische Publikum vom anderssprachigen Publikum?
Jedes Publikum ist anders... Es ist schon bemerkenswert, Engländer, Spanier, Deutsche, Italiener, Holländer oder Russen zu sehen, die einen fremdsprachigen Titel singen. Egal wo ich hinkam, ich wurde immer sehr herzlich empfangen.
Was empfindest du, wenn du Fotos von dir in allen französischen und ausländischen Zeitschriften siehst?
Natürlich freue ich mich, bin aber oftmals nicht zufrieden. Ich bin sehr selbstkritisch.
Magst du Foto-Sessions?
Ich hasse Foto-Sessions, da ich mich dabei nie so richtig wohl fühle. Ab und zu schaffe ich es, meinen Stress abzulegen, wenn der Fotograf sympathisch oder lustig ist. Um mich richtig zu entspannen, habe ich gewisse Tricks: tonnenweise Bonbons verschlingen!
Was bevorzugst du in deinem Beruf?
Den Kontakt mit dem Publikum und die Aufnahmen im Studio. Ich mag die Atmosphäre im Studio, wenn ich dort Songs einstudiere und singe. Auch bei den Aufzeichnungen bin ich gerne dabei, besonders bei denen vom Schlagzeug. Das hätte ich gerne gelernt.
Du bist Fan des Fußballclubs Ajaccio. Bist du ein leidenschaftlicher Fußball-Fan? Hast du die Weltmeisterschaft verfolgt?
Ja, ich liebe Fußball, wahrscheinlich liegt das an meinem Vater und meinem Bruder, die selber begeisterte Fußballfans sind. Die Weltmeisterschaft habe ich hautnah mitverfolgt. Ich durfte z.B. den Anstoß für ein Spiel des AC Ajaccio geben.
Welchen Traum hast du dir bereits erfüllt und welcher soll noch in Erfüllung gehen?
Mein erfüllter Traum ist dieses wundervolle Abenteuer, das ich seit zwei Jahren erlebe. Heute träume ich davon, ein Konzert zu geben.
Du hast dieses Jahr zum zweiten Mal auf dem Benefizkonzert der “Restos du cœur” gesungen. Was gefällt dir besonders an diesem Ereignis?
Die “Les Restos du cœur” sind für mich eine gute Gelegenheit, etwas Gutes zu tun und sich gleichzeitig zu amüsieren. Die Stimmung ist super und außerdem kann ich vor einem Publikum singen, was mir einen echten Vorgeschmack auf mein eigenes Konzert gibt.
Du hast dein Faible für Leckereien bereits gestanden. Was ist dein Lieblingsgericht?
Ich habe eine ganze Reihe Lieblingsgerichte, aber ganz besonders mag ich die chinesische Küche!
Gelingt es dir noch, dein Berufs- und Privatleben zu vereinen?
Ja, klar. Problemlos.

Nachdem es lange still um dich war, scheinst du noch attraktiver zu sein als vorher. Entspricht dein neuer Look deinem Bild von dir selbst?
In mir steckt eben eine Frau. Ich denke schon, dass dieses Image meinem Ich nahe kommt, auch wenn ich natürlich für die Bühne oder das Fernsehen Klamotten wähle, die ich nicht jeden Tag anziehen würde.
Und außerdem war ich damals mit “Moi... Lolita” erst 16. Als mein zweites Album herauskam war ich schon 18 - ich bin ja auch ein bisschen älter geworden...
Das Outfit, das du für deinen Song “J’en ai marre” / “I’m fed up” (zu Deutsch “Mir reicht’s”) getragen hast, hat teilweise Entrüstung hervorgerufen - mal abgesehen davon, dass es dir sehr gut stand. Hast du eine Erklärung dafür und stehst du dazu?
Ich weiß, dass dieses Outfit sehr viel Wirbel gemacht haben. Und ehrlich gesagt, hatte ich nicht mit so starken Reaktionen gerechnet, weder positiven noch negativen. Jedenfalls hätte ich nicht gedacht, dass dieses Outfit schockieren würde. Und das war auch nicht meine Absicht. Ich fand es vom ersten Augenblick an umwerfend und für mich war klar, dass ich es auf der Bühne tragen würde. Es ist sexy, stimmt schon. Aber mehr auch nicht! Leider haben manche Leute das anders gesehen und das tut mir leid.
Im Fernsehen trittst du für gewöhnlich in sehr kurzen Röcken auf. Glaubst du nicht, dass es normal ist, dass die Medien dieses Image aufbauschen und damit deinen Songs schaden?
Für die Promotion meines Songs “J’ai pas 20 ans” / “I’m not 20” habe ich einen sehr kurzen Rock getragen, aber das heißt ja nicht, dass ich nur so auftrete. In der Presse konnte man Fotos finden, die während meiner Tanzvorführungen ohne mein Einverständnis gemacht wurden.
Darüber habe ich leider keine Kontrolle. Da diese Fotos so oft veröffentlicht wurden, glauben die Leute wahrscheinlich, dass ich nur Miniröcke trage. Und die Medien stehen auf solch ein Image, auch wenn dadurch alles andere zu kurz kommt.
Welches ist dein Lieblingssong deiner beiden Alben?
Ich mag alle Songs auf beiden Alben, auch wenn ich ein Faible für “Moi... Lolita” habe. Mit diesem Song fingen all die schönen Dinge an, die mir anschließend passiert sind. Wenn ich einen Song vom zweiten Album wählen sollte, würde ich wahrscheinlich “A contre-courant” sagen. Aber mir gefallen wirklich alle.
Warum sieht man auf dem Cover deines zweiten Albums einen Riesenschuh und woher stammt der Titel “Mes Courants Electriques...” (zu Deutsch “Meine elektrischen Schwingungen...”)?
Der Riesenpump auf dem Cover steht für Weiblichkeit; und außerdem ist ein Stöckelschuh ein schönes Accessoire. Ich war von der Idee begeistert, diesen Schuh für das Cover zu verwenden.
Das Design ist einfach toll. Dieser Riesenpump wurde übrigens extra angefertigt und die Fotos sind maßstabsgetreu, ohne Fotomontage. Und ich in klein daneben, das spiegelt ein Stadium zwischen zwei Phasen im Leben wieder: nicht mehr nur junges Mädchen aber auch noch nicht ganz Frau.
Der Titel des Albums ist eine Anspielung auf all die Emotionen, die wir erleben und die in mir wie Strom wirken. Mal leuchtet alles, mal bin ich total geladen oder völlig KO und mal steh’ ich völlig unter Strom. Das alles sind Spannungen, die ich in meinem Leben kenne.
Hast du schon einmal daran gedacht, die Songs eines zukünftigen Albums selbst zu schreiben oder zu komponieren?
Es ist mir nie in den Sinn gekommen.
Da ich kein Instrument spiele, dürfte das Komponieren schwer werden. Was das Songschreiben angeht, fehlt mir glaube ich das Talent.
Mylène schreibt einfach toll und die Melodien von Laurent finde ich wunderschön. Für mich ist das perfekte Teamarbeit.
Dein erstes Album und die Single “Moi... Lolita” waren ein Erfolg im Ausland. Wie steht es mit dem zweiten Album?
Auch mein zweites Album war in Italien, Spanien und Deutschland ein Erfolg. Und in Asien kam mein Album “Mes Courants Electriques...” (zu Deutsch “Meine elektrischen Schwingungen...”) unglaublich gut an. In Korea zählte “I’m fed up” (zu Deutsch “Mir reicht’s”), die englische Version von “J’en ai marre”, zu den meistgespielten Songs im Radio (er war sogar auf Platz 1). In Thailand ist er in der Hitparade ziemlich hoch geklettert. Da die Platten in den verschiedenen Ländern nicht immer zur selben Zeit raus kommen, hört man in manchen Ländern Asiens wie auch in Mexiko derzeit “Moi... Lolita”. Auch in Taiwan, Hongkong und Malaysia ist der Song ein Hit. Und in Japan ist das Album ein Kassenschlager. Dadurch bin ich dieses Jahr oft nach Asien gereist. Das war echt toll!
Man sagt, du hättest in Japan einen Werbespot gedreht. Kannst du uns mehr darüber erzählen?
Ja, ich habe einen Werbespot für Kekse gemacht. Die Japaner waren nicht nur von meinem Song “J’en ai marre” (zu Deutsch “Mir reicht’s”) begeistert sondern auch von der Tatsache, dass ich Französin bin. Man muss wissen, dass die Japaner ein sehr elegantes Bild von der französischen Frau haben.
Für den japanischen Markt wurde der Titel allerdings in “Mon bain de mousse” (zu Deutsch “Mein Schaumbad”) geändert, weil dem japanischen Denken nach eine junge Französin nicht das Recht hat, “Mir reicht’s” zu sagen. Das gehört sich nicht! Lustig, oder?
Du erwartest seit langem den Augenblick, vor deinem Publikum auf der Bühne zu stehen. Heute ist es so weit. Gehen dadurch deine Wünsche in Erfüllung?
Zu 900 %! Seit einigen Monaten bin ich nun auf Achse und es ist einfach toll, fast jeden Abend vor einem Publikum zu stehen, das ich ja bis jetzt noch nie kennen gelernt hatte. Dazu habe ich jetzt die Gelegenheit und ich muss sagen, das Publikum hat mich mit einem unglaublichen Empfang verwöhnt. Das Publikum ist in jeder Stadt anders, aber jedes Mal ist es herzlich und voll dabei. Ich verbringe zauberhafte Momente mit meinem Publikum. Außerdem habe ich Musiker, Tänzerinnen und Techniker, die nicht nur begabt sondern auch nett sind.
Wenn wir in unserem Bus durch Frankreich fahren, herrscht oft Sommerurlaubsstimmung!
Was hast du bei deinem ersten Bühnenauftritt vor einem Publikum empfunden?
AUFREGUNG! Nicht besonders originell, ich weiß!
Meinen ersten Auftritt hatte ich am 26. August letzten Jahres im Olympia und wie bei jedem ersten Mal, ist auch dies eine ganz besondere Erinnerung.
Außerdem war ich sehr gerührt, weil meine Eltern und mein Bruder auch gekommen waren und sie keine Ahnung hatten, wie die Show ablaufen würde. Ich wollte sie überraschen und hatte nichts verraten. Ich wollte, dass sie stolz auf mich sind.
Auf der Bühne steht ein Riesenpump. Was empfindest du, wenn du oben auf dem Schuh bist?
Er erscheint mir sehr hoch (Lachen)...
Aber eigentlich kann ich noch nicht einmal die tolle Aussicht genießen, da ich erstens nicht lange oben bleibe und zweitens aufpassen muss, beim Herunterkommen keine Stufe zu verfehlen. Das ist gar nicht so leicht im Dunkeln, besonders, wenn man dabei auch noch singen muss!
Auf deinen Konzerten singst du alles live, selbst beim Tanzen. Hast du ein besonderes körperliches Training bekommen?
Ja, und das war auch nötig.
Wenn man gleichzeitig singen und tanzen will, braucht man Ausdauer und viel Atem.
Ich habe mit einem Sporttrainer daran gearbeitet und mit meiner Gesangslehrerin Stimmbildung gemacht.
Gibt es Anekdoten von deiner Tournee?
Ja, aus Saint-Étienne, der Geburtsstadt meines Großvaters. Ich bin am Geburtstag meines Vaters dort aufgetreten.
Am Ende der Show habe ich mein Handy geholt und meinen Vater von der Bühne aus angerufen, um ihm zum Geburtstag zu gratulieren. Ich habe ihm gesagt, ich sei gerade bei ein paar Freunden, die ihn gerne sprechen würden. Dann habe ich mein Handy ins Publikum gehalten und alle haben “Happy Birthday” gesungen! Mein Vater war total gerührt. Ich fand es toll, wie das Publikum mitgemacht hat.

Alizée werd op 21 augustus geboren aan de kust van Corsica. Op dit eiland heeft zij een gelukkige jeugd gehad in de hoofdstad Ajaccio. Al op jonge leeftijd zocht Alizée manieren om haar artistieke karakter te uiten.

Ze houdt erg van dansen en op haar vierde begon ze met danslessen en kwam ze in contact met de showbusiness, die haar enorm aantrok. Naast danslessen nam ze ook acteer- en zanglessen.

Op haar elfde deed ze mee aan een ontwerpwedstrijd door een vliegtuig in te kleuren, waarmee ze de eerste prijs won. Ze won niet alleen een fantastische reis naar de Malediven, ook werd haar ontwerp levensgroot gereproduceerd op een vliegtuig dat de naam “Alizée” kreeg. Dit markeerde het begin van een prachtige artistieke carrière.

Alizée was nog geen zestien toen haar eerste nummer “Moi... Lolita” uitkwam. De dag dat de jonge Corsicaanse het duo Mylène Farmer - Laurent Boutonnat ontmoette markeerde een keerpunt in haar leven en het resultaat van deze ontmoeting was “Gourmandises” (“Lekkernijen”), haar eerste album.

Twee jaar later waren er over de hele wereld meer dan vier miljoen platen verkocht en ontving Alizée tevens verschillende prijzen - NRJ Awards, World Music Awards, M6 Awards, en andere Europese prijzen...

Haar nummers bereikten de top van de Italiaanse, Spaanse, Duitse, Britse, Poolse, Nederlandse en Russische hitlijsten... en stonden vaak wekenlang op nummer één.

Haar tweede album “Mes Courants Electriques...” (“Mijn elektrische stromen...”), met “J’en ai marre” / “I’m fed up” (“Ik ben het zat”) als eerste single, is ook geschreven en geproduceerd door Mylène Farmer en Laurent Boutonnat.

“Moi... Lolita” Videoclip

Regisseur: Laurent Boutonnat
Met: Alizée (Lolita)Jérôme Devoise (jongen)Anne-Marie Pisani (moeder)Liliana (jongere zus)
Cameraregisseur: Philippe Pavans
Productie: Requiem Publishing
Formaat: 35 mm

Lengte: 4:40 minuten

Videoclip-opname: De opname van de videoclip duurde twee dagen. De nachtclubopnames werden gefilmd in de beroemde Parijse club “Les Bains Douches” en vereisten meer dan honderd figuranten. De eindeloze gerstvelden en Lolita’s eenvoudige huis vond het productieteam nabij Senlis.

De eerste keer... Dit was uiteraard de eerste keer dat Alizée werd gefilmd voor een videoclip. Maar ze was niet de enige die voor het eerst acteerde voor de camera. De jongen en het meisje dat het jongere zusje van Alizée speelt in de videoclip waren ook nog nooit eerder gefilmd.

“L’Alizé” Videoclip

“L’Alizé” Making of (Op de set)

Regisseur: Pierre Stine
Cameraregisseur: Aldo Piscina
Productie: Requiem Publishing
Formaat: 35 mm

Lengte: 3:45 minuten

Videoclip-opname: De videoclip is opgenomen in een studio in Brussel. Een speciaal voor de gelegenheid beschilderd canvas van  25 bij 10 meter werd gebruikt als decoratie van de studio.

Alle bellen zijn echte zeepbellen (zelfs degene waar Alizée in opgaat) die op de set werden geblazen door een bellenkunstenaar tijdens de opnames van de videoclip.

“Parler tout bas” Videoclip

“Parler tout bas” Making of (Op de set)

Regisseur: Laurent Boutonnat
Cameraregisseur: Jean-Marie Dreujou
Productie: Requiem Publishing
Formaat: 35 mm

Lengte: 4:07 minuten

Videoclip-opname: de videoclip is in twee dagen volledig op locatie opgenomen.
Zowel de boom waar de poppen inzitten als de slaapkamer van Alizée in de videoclip zijn natuurlijke omgevingen.

Tien meisjes werden gekozen om de levende poppen te spelen. Speciaal voor de gelegenheid werden met de hand beschilderde thermisch gevormde maskers gemaakt. Hun jurken zijn geïnspireerd op de jurken van antieke poppen.
En aan de zijde van Alizée zul je zeker de jongen herkennen die ook in de “Moi... Lolita” videoclip speelde.

“Gourmandises” Videoclip

Regisseur: Nicolas Hidiroglou
Cameraregisseur: Christophe Pollock
Productie: Requiem Publishing
Formaat: 16 mm

Lengte: 4:18 minuten

Filmen: de video is in één dag opgenomen. Alles werd gefilmd op locatie op een landgoed in de buurt van Parijs. De jonge meisjes en jongens die met Alizée naar de picknick gaan zijn jonge acteurs en modellen gevonden door de castingregisseur.

“J’en ai marre !” Videoclip

“I’m fed up !” Videoclip

“J’en ai marre !” Making of (Op de set)

Regisseur: Olivier Megaton
Productie: Requiem Publishing
Uitvoerend producent: La Franco Américan Films
Formaat: 35 mm

Lengte: 4 minuten

De video werd in twee dagen opgenomen in Parijse studio’s. Een echte, 3m x 3m Perspex kooi, speciaal voor het filmen ontworpen, werd tegen een witte cyclo achtergrond afgezet. Om in de kooi te komen, moest Alizée ladders op en af klimmen die tegen de buiten- en binnenwanden stonden. De video is in twee talen opgenomen, aangezien er van het nummer naast de originele Franstalige versie genaamd “J’en ai marre” ook een internationale Engelstalige versie bestaat genaamd “I’m fed up” (“Ik ben het zat”).

“J’ai pas vingt ans !” Videoclip

“I’m not twenty !” Videoclip

Regisseur: Laurent Boutonnat
Hoofd cameraman: Philippe Pavans
Filmeditor: Nicolas Trembasiewicz
Podium verlichting: Fred Peveri
Productie: Requiem Publishing
Formaat: 35 mm

Lengte: 4:30 minuten

De video is in twee talen opgenomen, aangezien er van het nummer naast de originele Franstalige versie genaamd “J’ai pas vingt ans” ook een internationale Engelstalige versie bestaat genaamd “I’m not twenty” (“Ik ben geen twintig”).

“A contre-courant” Videoclip

Regisseur: Pierre Stine
Hoofd cameraman: Jean Poisson
Productie: Requiem Publishing
Uitvoerend producent: Blueberry
Formaat: 35 mm

Lengte: 3:54 minuten

De video werd in twee dagen in België opgenomen. Het decor is natuurlijk, omdat het een niet meer in gebruik zijnde enorme kolenverwerkingsfabriek is, die al vele jaren verlaten was. De man die in de clip te zien is, is een echt slangenmens uit de circuswereld.

Omdat er tijdens het filmen een storm woedde terwijl de meeste ramen van de voormalige kolenwasinstallatie Triage-Lavoir de Péronnes in de loop der jaren waren gebroken, is de wind die je binnen ziet van de storm die door het gebouw raast en geen speciaal effect in de videoclip.

“A contre-courant” markeert de tweede samenwerking tussen Alizée en Pierre Stine, aangezien de laatste tevens “L’Alizé” heeft geregisseerd, de videoclip met veel zeepbellen.

“Alizée En Concert”

“Alizée En Concert” Achter de schermen

Songteksten: Mylène Farmer
Muziek: Laurent Boutonnat
Productie: Requiem Publishing
Regisseur: Pierre Stine
Filmeditor: Nicolas Trembasiewicz
Mixing: Jérôme Devoise
Studio: Guillaume Tell
Authoring: Eclair Laboratoires
Foto’s: Robin
Ontwerpen: Henry Neu - Com’N.B
Opgenomen door: Stéphane Plisson
Show geproduceerd door: Thierry Suc voor TS3
Muzikale leiding: Loïc Pontieux
Drummer: Loïc Pontieux
Toetsenisten: Jean-Marie NegozioJean-Philippe Schevingt
Gitaren: Olivier MarlyGil Gimenez
Bas: Philippe Chayeb
Achtergrondzangeressen: Valérie BelingaBrenda Della Valle
Dansers: Laetitia BroquaSandrine DouarneStéphanie MuretAudrey Talbot
Choreografieën: Valérie Bony
Decor: Xavier GrosboisJean-Michel Laurent
Schoenontwerp: Mylène Farmer
Outfits: Courrèges
Make-up & kapsels: Bilitis Poirier
Management: Olivier P. Khan voor ISAKA
Geproduceerd door: Mylène FarmerLaurent Boutonnat
Dank aan: M6, RTL & Polydor

Lengte: 93 minuten

Dit concert is een van de eerste live-optredens gefilmd in High Definition. Naast stereogeluid biedt de soundtrack Dolby Digital en DTS (Digital Theatre System surround sound) 5.1 audio.

Extra’s zijn onder meer niet eerder gepubliceerde beelden van Alizée’s concertrepetities, achter de schermen video’s van het maken van haar videoclips en haar reis naar Japan...

Hoe voelt het om van de ene op de andere dag een populaire artieste te worden die met slechts één nummer een beroemde ster wordt? Kun je daar makkelijk mee omgaan?
Het maakt mij zo blij en ik geniet ervan, wat betekent dat ik er goed mee om kan gaan. Het is werkelijk een droom die uitkomt, en ik moet bekennen dat het net een sprookje is. Het is een grote verandering in mijn leven, maar er zijn veel mensen om mij heen die op mij letten en mij beschermen.
Leef je nu het leven van een volwassene, of ben je van binnen nog steeds een tiener?
Ik voel mezelf nog steeds een tiener en daarnaast, ik heb geen haast met opgroeien. Alles op zijn tijd.
Je jeugd moet je volledig beleven, met vriendschappen, liefdes, uitgaan... Ben je niet bang mooie momenten te missen?
Ik voel niet dat ik mooie momenten mis. Ik heb nu een ander leven dan de meeste tieners, maar leef nog steeds als een meisje van zestien.
Ik ga nog steeds uit met mensen van mijn leeftijd, ondanks mijn drukke planning. Ik neem de tijd om uit te gaan, plezier te hebben en verliefd te zijn...
Gedragen je vrienden zich anders nu je een beroemdheid bent?
De houding van de mensen die het dichtst bij mij staan is totaal niet veranderd. Wat dat betreft heb ik geluk. Ik deel nog steeds veel met hen. Enkelen in mijn omgeving zijn wel van houding veranderd, maar dat waren mensen die verder van me af stonden. Laten we zeggen dat de keuze eenvoudig was.
Wat doe je behalve zingen? Wat zijn jouw andere interesses?
Mijn grootste passie is dansen. Ik dans al sinds ik heel klein was. Voordat ik begon met zingen, danste ik zeven tot acht uur in de week. Ik ging ieder avond.
Nu heb ik moeite om dat vol te houden, omdat ik zo’n druk rooster heb, maar zodra ik een momentje vrij heb ga ik weer dansen. Ik doe zowel jazz, ballet, tap en flamenco.
Voel je je aangetrokken tot de filmwereld en in wat voor soort film zou je graag willen spelen?
Op dit moment overweeg ik geen filmcarrière, maar misschien later. Het liefste zou ik in een romantische film of in een actiefilm willen spelen, en waarom niet de rol van een James Bond Girl!!!
Met welke acteur (of actrice) zou je dolgraag willen spelen?
Zonder twijfel Brad Pitt!!! Ik heb hem ontdekt in “Legends of the Fall” en sindsdien volg ik zijn carrière. Ik vind hem ook goed in “Meet Joe Black”, “Seven” en “Fight Club”.
Wat is je favoriete film?
“Le Grand Blue” (“The Big Blue”) van Luc Besson. Ik houd van dolfijnen en mijn droom is om met dolfijnen te zwemmen. In de film ben ik erg ontroerd door de bevoorrechte verhouding tussen het karakter van Jacques Mayol en de dolfijnen.
Wat is de favoriete lekkernij van Alizée?
Ik moet toegeven een zwak te hebben voor gelei snoep, met een lichte voorkeur voor marshmallow beertjes met een laagje chocolade eromheen. Ik ben een onverbeterlijke snoeper en als ik langs een snoepwinkel kom, kan ik me meestal niet bedwingen een grote zak winegums te kopen.
Is Alizée jouw echte voornaam?
Ja, dat is mijn echte voornaam. Veel mensen denken dat het een pseudoniem is, maar dat is niet het geval. Ik ben erg gehecht aan mijn naam, ik vind hem mooi en er zit een verhaal achter. Mijn ouders zijn gepassioneerde windsurfers en kozen ervoor om mij Alizée te noemen, naar de passaatwind (“L’Alizé”).
Is het waar dat je een ontwerpwedstrijd hebt gewonnen?
Ja, dat is waar. Ik was elf jaar oud toen mijn vader een wedstrijd voor kinderen vond. Het was de bedoeling om een vliegtuig op een originele en mooie manier in te kleuren. Ik had het vliegtuig blauw gemaakt, met sterren en planeten. Twee maanden later hoorde ik dat ik de eerste prijs had gewonnen. Mijn tekening werd levensgroot op een vliegtuig geschilderd en dat vliegtuig kreeg de naam “Alizée”. Ik werd uitgenodigd voor de eerste vlucht van Marseille naar Parijs en heb een reis naar de Malediven gewonnen.
Hoe voelde het toen je de M6 Award won, de eerste prijs in je carrière?
Het was een geweldig moment... zeker omdat het om de stem van het publiek ging. Ik was zeer aangedaan dat ze voor mij hadden gekozen. En ik was ook ontroerd door alle felicitaties die ik de volgende dag ontving. Die avond was een van mijn beste tot op heden.
Welk nummer van je album ligt je het meest aan het hart?
Dat is een moeilijke vraag om te beantwoorden. Als ik eerlijk ben, moet ik bekennen dat ik ze allemaal geweldig vind. Voor mij hebben ze allemaal een bijzondere en unieke betekenis. Maar als ik er een zou moeten kiezen, zou ik zeggen “Moi... Lolita”, omdat het met dat nummer allemaal is begonnen. Het herinnert mij aan mijn eerste dagen in de studio, mijn eerste televisieoptredens, mijn eerste emoties en het begin van dit grote avontuur. Aan “Moi... Lolita” ben ik extra gehecht vanwege alle herinneringen die ik eraan heb.
Wat vind je het leukste aan zangeres zijn?
Het allerleukste in dit vak vind ik zingen voor publiek. Dat zijn zulke vrolijke momenten. Voordat ik het podium op moet ben ik altijd een beetje zenuwachtig, maar als ik er eenmaal sta kan niets me meer stoppen.
Wat was je reactie toen je “Moi... Lolita” voor het eerst op de radio hoorde en voor het eerst de videoclip op TV zag?
De eerste keer dat ik “Moi... Lolita” op de radio hoorde, zat ik met vrienden in een café. Ik had ze niet verteld dat ik een nummer had opgenomen. Ik wilde ze verrassen. Toen de DJ mijn naam noemde zeiden mijn vrienden tegen mij dat er een nieuwe zangeres was die ook Alizée heette. Maar bij het eerste couplet herkenden ze mijn stem. Ze waren erg blij voor mij. Ik zelf had moeite om te beseffen dat ik degene was die zong. Toen ik de videoclip voor het eerst zag, was ik allereerst heel blij met het resultaat, maar ik kon nog steeds nauwelijks geloven dat ik dat was. Ik zag mijzelf acteren, mij in een rol inleven, een Lolita spelen. Dat was allemaal nieuw voor mij.
Komt er een tournee aan?
Het is nog een beetje te vroeg om een tournee te plannen, aangezien mijn album net uit is, maar ik zou het heel graag willen. Ik houd van dansen, het spektakel op het podium, voor publiek zingen, dus concerten... dat is het einde!

Sinds “Moi... Lolita” twee jaar geleden is uitgebracht in Frankrijk heeft je carrière een enorme vlucht genomen en heb je van alles meegemaakt. Wat beschouw je de hoogte- en dieptepunten van de afgelopen twee jaar?
Ik heb veel dingen geleerd en veel mensen ontmoet. Vooral heb ik veel gereisd. Ik heb het geluk gehad dat ik veel plaatsten heb kunnen bezoeken tijdens het promoten van mijn album. Ik heb Engeland, Duitsland, Nederland, Spanje en Italië ontdekt, evenals Oost-Europese landen zoals Rusland en Polen. Er zijn uitsluitend hoogtepunten geweest, geen dieptepunten.
Staat er een tweede album gepland?
Ja, ik kan niet wachten tot het wordt uitgebracht.
Zal dit tweede album ons de kans geven om je in concert te zien? Zo ja, ben je dan van plan om een tour door Europa te gaan maken of alleen binnen Frankrijk?
Dit tweede album zal me vrijwel zeker de gelegenheid geven om het podium op te gaan en te gaan touren in Frankrijk. Ik ben er echt heel enthousiast over. Een Europese tour is ook mogelijk...
Ben je bang om op het podium te staan?
Helemaal niet, eigenlijk kijk ik er juist naar uit om het publiek te ontmoeten.
Wat is je mooiste herinnering aan een buitenlandse reis voor de promotie van je album?
Zonder twijfel zingen bij Top of the Pops in Engeland. Alle grote artiesten hebben opgetreden bij dit mythische programma. Maar ook de Hit FM Awards in Moskou waar ik een prijs ontving voor mijn nummer “Moi... Lolita”.
Spreek je een buitenlandse taal en zo ja welke?
Ik leer momenteel Engels en ik kan ook een beetje Italiaans verstaan.
Nu je een internationale carrière hebt, denk je ooit te zullen zingen in een andere taal dan Frans?
Er zullen wellicht een aantal Engelstalige nummers komen op mijn volgende album, maar dat is nog niet zeker. We zullen zien.
We weten dat je heel succesvol bent in het buitenland en dat je het drukt hebt buiten Frankrijk met de promotie van je album. Ben je niet bang dat je je Franse fans verwaarloost?
Ik hoop dat ik altijd een speciaal plekje zal hebben bij mijn Franse fans, ook al heb ik het afgelopen jaar weinig tijd doorgebracht in Frankrijk. Alles is begonnen bij mijn Franse fans en ik ben zeer aan ze gehecht. Het is absoluut niet mijn bedoeling om ze te verwaarlozen!!! (lacht)
Voel jij je extra trots omdat je succesvol bent met een Franstalig nummer in het buitenland? Ben je blij met de erkenning in een land in het bijzonder?
Ik ben inderdaad trots op het succes dat ik heb met een Franstalig nummer. Het is alsof ik de ambassadeur van Frankrijk was. Ik ben opgetogen dat “Moi... Lolita” een succes is in Engeland, omdat zoiets niet vaak voorkomt. Als ik het goed heb ben ik slechts de derde vrouwelijke Franse artieste die succesvol is in Engeland in de afgelopen twintig jaar. Natuurlijk ben ik daar bijzonder blij mee, maar mijn successen in de andere Europese landen zijn natuurlijk ook geweldig.
Heb je tijdens je vele reizen verschillen opgemerkt tussen Franse fans en fans uit andere landen?
Al mijn fans zijn verschillend en het is altijd bijzonder om Engelse, Spaanse, Duitse, Italiaanse, Nederlandse of Russische fans een nummer te horen zingen dat niet in hun eigen taal is. Ze hebben me altijd enorm verwend en ze zijn zo vriendelijk.
Hoe voel je je als je foto’s van jezelf ziet in al die Franse en buitenlandse tijdschriften?
Ik ben, uiteraard, zeer opgetogen, maar ik hou er niet van om naar mezelf te kijken. Eigenlijk ben ik heel kritisch op mezelf.
Vind je het leuk om fotosessies te doen?
Ik haat fotosessies, ik voel me dan altijd zo oncomfortabel. Soms lukt het om te relaxen als de fotograaf aardig of grappig is. Ik heb ook andere manieren om te ontspannen ontdekt - veel snoepjes eten!
Wat vind je het leukste aan je werk?
Het contact met fans en het werk in de studio. Ik hou van de sfeer in de studio, nummers leren en ze vervolgens zingen. Ik hou er ook van om te kijken hoe de nummers worden opgenomen, met name wanneer de drums worden opgenomen. Ik zou het fantastisch vinden om te kunnen drummen!
Ik zag dat je een supporter bent van de voetbalclub Atlethic Club Ajaccien. Ben je een fanatieke voetbalsupporter en heb je het wereldkampioenschap gevolgd?
Ja, ik houd van voetbal, hoogstwaarschijnlijk omdat mijn vader en broer zelf grote voetbalfans zijn. Ik heb het wereldkampioenschap nauwlettend gevolgd. Ik heb de eer gehad om de aftrap te mogen doen van een van de wedstrijden van AC Ajaccio.
Welke van je dromen zijn tot op vandaag de dag uitgekomen en van welke dromen zou je nog willen dat ze uitkwamen?
Dit grote avontuur dat ik de afgelopen twee jaar heb geleefd is uitgekomen. Een van mijn dromen is om concerten te geven.
Dit jaar heb je voor de tweede keer meegewerkt aan het “Restos du cœur” liefdadigheidsevenement om geld in te zamelen voor voedsel voor daklozen. Waarom zet jij je graag in voor dit evenement?
“Les Restos du cœur” is een kans om een goede daad te verrichten en tegelijkertijd plezier te hebben. De sfeer is geweldig en zingen voor publiek geeft me een voorproefje hoe het is om op een podium op te treden.
Je hebt toegegeven dat je veel van eten houdt, wat is je favoriete gerecht?
Er is veel eten waar ik van houd, maar ik heb een zwak voor Chinees eten, ik ben er dol op!
Ben je nog steeds in staat om een goede balans te vinden tussen je publieke leven en je privéleven?
Ja, geen probleem.

Je bent sexyer dan ooit na je afwezigheid. Toont deze look hoe je zelf bent?
Ik denk dat ik behoorlijk vrouwelijk ben, dus ik denk dat dit beeld dicht bij mijn ware aard ligt, ook al kies ik voor op het podium of voor op televisie soms kleding die sexyer is dan mijn kleding in het dagelijks leven.
En ik was zestien toen “Moi... Lolita” uitkwam en achttien toen mijn tweede album uitkwam, dus ik ben intussen ook gegroeid...
De outfit die je droeg bij de optredens van “J’en ai marre” / “I’m fed up” was volgens sommige mensen schokkend, ook al stond deze je geweldig. Begrijp je deze reactie en hoe kijk je nu naar dit kledingstuk?
Ik weet dat deze outfit veel discussie heeft veroorzaakt en eerlijk gezegd had ik niet zoveel reacties verwacht, zowel negatief als positief. Ik had in ieder geval nooit gedacht dat deze outfit als schokkend beschouwd zou kunnen worden, daarvoor was deze nooit bedacht. Ik hield meteen van de set en het leek mij duidelijk dat dit een bijzondere toneeloutfit was, best sexy, ja, maar niet meer dan dat! Dat dit niet altijd zo werd gezien vind ik jammer.
Je draagt meestal hele korte outfits tijdens je televisieoptredens, vind je het niet normaal dat de media daar dan de focus op legt, in plaats van op je nummers?
Ik droeg een korte jurk voor de promotie van “J’ai pas 20 ans” / “I’m not 20” (“Ik ben geen 20”), maar ik loop er niet altijd zo bij. Aan de andere kant werden zonder mijn toestemming genomen foto’s tijdens mijn dans choreografieën, natuurlijk van achteren van onderaf, veel gebruikt in de pers.
Dit is iets waar ik geen controle over heb. En deze foto’s werden zo vaak gepubliceerd dat het lijkt alsof ik mijn hele leven in een minirok doorbreng. De pers focust op dit beeld en overschaduwt daarmee de rest.
Wat is je favoriete nummer van je beide albums?
Ik hou van beide albums in hun geheel, ook al heb ik een voorkeur voor “Moi... Lolita” omdat het het begin was van alle geweldige dingen die daarna gebeurden.
Als ik een favoriet nummer zou moeten kiezen van het tweede album, dan zou dat waarschijnlijk “A contre-courant” zijn. Maar ik vind ze allemaal heel leuk.
Waarom heb je gekozen voor een gigantische schoen op de hoes van je tweede album en wat is de verklaring van de titel “Mes Courants Electriques...” (“Mijn elektrische stromen...”)?
De gigantische pump op de voorkant staat voor vrouwelijkheid en daarnaast is de naaldhak een leuke accessoire. Ik vond het idee om deze op de omslag te gebruiken erg leuk.
Ik ben dol op het ontwerp van de schoen die speciaal voor de gelegenheid is gemaakt. Want ja, deze enorme schoen bestaat en de foto’s zijn op schaal. Het was geen trucfotografie... En ik, heel klein ernaast, ik ben degene die tussen twee leeftijden zit, tussen jong meisje en vrouw.
De titel van het album is een knipoog naar alle emotionele toestanden die wij meemaken, en die in mij werken als elektrische stromen, die me kunnen verlichten, me een boost kunnen geven, me in “vuur en vlam” kunnen zetten, me kunnen shockeren... het vat samen wat mij drijft.
Denk je dat je een toekomstig album zelf zult schrijven of componeren?
Dat idee heb ik nooit gehad.
Wat betreft componeren, aangezien ik geen instrument speel, zou dat lastig zijn. Wat betreft schrijven, ik heb niet het gevoel dat ik talent heb om nummers te schrijven.
Mylène doet dit geweldig voor mij en ik ben dol op de melodieën van Laurent. Het past allemaal perfect bij mij, wij vormen een heel goed team.
Je eerste album en de single “Moi... Lolita” deden het enorm goed in het buitenland. Hoe zit dat met het tweede album?
Het is ook heel populair in Italië, Spanje en Duitsland. Azië gaf ook een warm welkom aan het album “Mes Courants Electriques...”. In Korea was “I’m fed up”, de Engelse versie van “J’en ai marre”, een van de meest gedraaide nummers op de Koreaanse radio (het was zelfs nummer 1!) en “I’m fed up” kwam ook hoog in de Thaise hitlijsten. Omdat releasedata vaak veel verschillen tussen landen, spelen sommige andere Aziatische landen nu net “Moi... Lolita” (net als Mexico dat dit jaar ook “Moi... Lolita” ontdekte) en het nummer is heel succesvol in Taiwan, Hong Kong en Maleisië. Het album verkoopt ook goed in Japan. Ik had dit jaar volop kansen om naar Azië te gaan. Het was geweldig!
Je schijnt reclamespots te hebben gemaakt in Japan. Kunt u ons daar meer over vertellen?
Ja, ik heb reclamespots voor koekjes gemaakt. Naast het feit dat ze verleid werden door het nummer “J’en ai marre” (“Ik ben het zat”), vonden de Japanners die contact met me zochten het een goed idee omdat ik Frans ben. In Japan staat de Franse vrouw voor elegantie.
De Franse titel werd veranderd in “Mon bain de mousse” (“Mijn schuimbad”) voor de Japanse markt, omdat in hun gedachten een jong Frans meisje niet kan zeggen “Ik ben het zat” omdat dat ongepast zou zijn! Is dat niet grappig?
Je hebt lang gewacht met optreden op het podium en nu doe je het. Voldoet het aan je verwachtingen?
900%. Ik ben nu een aantal maanden onderweg en het is geweldig om bijna elke avond een menigte te ontmoeten die ik nog nooit heb ontmoet. Dus we leerden elkaar kennen en ik was erg verwend door het ongelooflijk warme welkom. Elke stad is uniek, maar het publiek begroet mij altijd met warmte en enthousiasme. Ik breng magische momenten met hen door. Daarnaast word ik vergezeld door een team van muzikanten, dansers en technici die behalve zeer getalenteerd ook allemaal heel aardig zijn.
Er heerst vaak een “zomerkamp” sfeer in de bus die ons door Frankrijk rijdt!
Hoe voelde je je toen je voor het eerst het grote podium betrad voor publiek?
HEEL ZENUWACHTIG!!! Origineel, hè??!!
Het was in Olympia op 26 augustus... en zoals met alle eerste keren is het een bijzondere herinnering.
Ik was ook ontroerd omdat mijn ouders en broer daar waren en geen idee hadden hoe de show zou zijn. Ik wilde ze verrassen. Ik wilde dat ze trots op me zouden zijn.
Op het podium staat een gigantische pump. Hoe is het bovenaan deze gigantische schoen?
Heel hoog (lacht!!!)...
Echt van het uitzicht genieten kan ik niet, aangezien ik niet lang bovenaan blijf, en vooral moet oppassen dat ik geen stap mis op de weg omlaag. In het donker al zingend naar beneden lopen kan gevaarlijk zijn!
Tijdens je concert zing je alles live, zelfs tijdens de dans choreografieën. Heb je een bepaalde fysieke training gedaan?
Absoluut en het is nodig, want zingen en dansen tegelijk kost uithoudingsvermogen en veel adem.
Daaraan heb ik gewerkt met een sportcoach, en ook heb ik mijn stem getraind met mijn zangdocent.
Heb je een anekdote van een van je concerten?
Ja in Saint-Étienne. St-Étienne is de geboorteplaats van mijn grootvader en de dag dat ik daar zong, was mijn vader jarig.
Aan het eind van het concert haalde ik mijn mobiele telefoon en kwam ermee terug het podium op.
Ik belde mijn vader om hem te feliciteren met zijn verjaardag en vertelde hem dat ik met een paar vrienden was die hem graag wilden spreken. Vervolgens hield ik mijn telefoon richting het publiek, dat uit volle borst “Happy Birthday” zong!!! Mijn vader was zeer ontroerd. En het was geweldig dat het publiek zo meedeed.
Moi, Alizée - Official Artist Channel - YouTube